بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

مریم حسینی

درباره

سن: ۴۹
ملیت: ايران
مذهب: اسلام (شيعه)
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۱۰ شهریور ۱۳۹۲
محل: کمپ اشرف، الخالص، عراق
نحوه کشته‌شدن: اعدام فراقضایی با سلاح گرم

ملاحظات

اطلاعات در خصوص اعدام فراقضایی خانم مریم حسینی، در وبسایت‌های سازمان مجاهدین خلق ایران (٧ فروردین، ٢٣، ٢٧ شهریور و ١ مهر ١٣٩٢ و ١۶ شهریور ١٣٩۶)، وبسایت به گونه (١٢ شهریور ١٣٩٢)، زنان نیروی تغییر (١٠ شهریور ١٣٩۶)، به نقل از روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خبرگزاری مهر (١٠ و ١۴ شهریور ١٣٩٢)، خبرگزاری انگلیسی زبان واشنگتن تایمز (١٠ شهریور ١٣٩٢)، خبرگزاری مهر (١٠ و ١۴ شهریور ١٣٩٢)، شبکه خبر (١٣ شهریور ١٣٩٢)، خبرگزاری فارس (١۶ شهریور ١٣٩٢)، خبرگزاری دفاع مقدس (۶ مرداد ١٣٩٣)، وبسایت جماران (١٣ مهر١۴٠٠)، مجله انگلیسی زبانForeign policy  (٢۶ آذر ١٣٩٢) و گزارش مستقل انگلیسی زبانCounsel to Human Rights Association For Migrants- Rights for Migrants (Perseus) (٨ آبان ١٣٩٢) جمع‌آوری شده است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده در وبسایت‌های سازمان مجاهدین خلق ایران*، خانم حسینی، ۴٩ ساله، متولد تهران و دیپلمه بود. به نقل از همرزمانش خانم حسینی«از دورانی کودکی با مسائل سیاسی آشنا شد. او بسیار با هوش و از شاگردان ممتاز مدارس تهران بود. شخصیتی مهربان و دلسوز داشت و همواره تلاش می‌کرد به کسانی که نیازمند کمک هستند کمک کند.» و در ادامه اضافه می‌کنند: «از خصوصیات بارز مریم این بود که هر مسئولیتی را با دل و جان می‌پذیرفت و انجام می‌داد. با همین ویژگی بود که او مسئولیت‌های مختلفی را با روحیه‌ای بالا و بن بست شکن، با کمترین امکانات و با تلاش‌های شبانه روزی در اسرع وقت و به بهترین نحو به انجام می‌رساند.»

خانم حسینی از سال ١٣۵٨ در سن پانزده سالگی از طریق برادرش به سازمان مجاهدین خلق پیوست. فعالیت‌های او در این سازمان، فروش نشریه و کتاب بود. او در روز ٢٣ خرداد ١٣۶٠ در جریان یک تظاهرات مسالمت‌آمیز خیابانی دستگیر شد. او بعد از ۴ سال کشیدن حبس در زندان‌های قزلحصار و اوین در سال ١٣۶۴ آزاد شد و در سال ١٣۶٧ از ایران خارج و به مجاهدین در قرارگاه اشرف در عراق پیوست.

در سال ١٣٩٢ زمانی که قرارگاه اشرف** تخلیه می‌شد تا اعضای سازمان مجاهدین به کمپ لیبرتی*** که تحت حفاظت آمریکا بود، منتقل شوند، ١٠٠ (یا ١٠١) نفر از اعضای سازمان مجاهدین در کمپ اشرف ماندند که خانم‌ حسینی یکی از این افراد بود. به گفته سازمان مجاهدین او به همراه ٩٩ نفر از هم‌رزمانش که هیچ یک از آنها مسلح نبودند، مسئولیت حقوقی فروش اموال سازمان مجاهدین در اشرف را به عهده داشت.  

پیش زمینه

در سال ١٣۶۵، پس از اخراج رهبری، اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران از فرانسه، آنها به عراق رفته و در قرارگاه اشرف مستقر شدند. قرارگاه اشرف در ٨٠ کیلومتری بغداد در شمال استان دیاله بود. سازمان مجاهدین در سال ١٣۶۶ در این قرارگاه ارتش آزادی بخش ملی ایران را تشکیل دادند و اعضای این سازمان در آنجا آموزش نظامی دیدند. سازمان مجاهدین در سال‌هایی که در عراق بود، چندین قرارگاه داشتند و توانستند چهار بار در عملیات‌هایی به نام‌های آفتاب (٨ فروردین ١٣۶٧)، چلچراغ (٢٨ خرداد ١٣۶٧)، فروغ جاویدان (٣ مرداد ١٣۶٧) و مروارید (١٨ اسفند ١٣۶٩) به ایران حمله کنند.

قرارگاه اشرف*** در سه دهه استقرار سازمان مجاهدین در عراق، بارها مورد حملات موشکی، هوایی و زمینی از سوی رژیم ایران قرار گرفت که منجر به کشته شدن اعضای سازمان مجاهدین و زخمی‌شدن آنها شد.

در سال ١٣٨٢ در خلال جنگ آمریکا با عراق نیز این قرارگاه چندین بار بمباران شد و تلفات جانی و مالی برجا گذاشت.  بعد از حمله International Security Assistance Force (ISAF) (نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت- آیساف) به عراق و خلع سلاح اعضای مجاهدین، ساکنین قرارگاه اشرف تحت حفاظت آمریکا قرار گرفتند. چند ارگان اطلاعاتی از جمله اف بی آی، از طرف دولت آمریکا به قرارگاه اشرف رفتند و مصاحبه‌هایی را بصورت انفرادی با تک تک اعضای سازمان مجاهدین خلق انجام دادند. در این مصاحبه‌ها تمامی سوابق و فعالیت‌های اعضای مجاهدین مورد تحقیق قرار ‌گرفت. پس از اتمام تحقیقات از ساکنان اشرف مشخص شد که اعضای مجاهدین قانونی را نقض نکرده و در جنگ نیز بی‌طرف بوده‌اند. بدین ترتیب در سال ١٣٨٣ نیروهای چند ملیتی به رهبری آمریکا تمامی ساکنان اشرف را تحت عنوان کنوانسیون چهارم ژنو، یعنی افراد حفاظت شده، به رسمیت شناختند.

با خروج تدریجی سربازان آمریکایی از شهرهای عراق در در تابستان ١٣٨٨ آمریکا حفاظت اعضای سازمان مجاهدین را به عراق سپرد. مستقر شدن نیروهای مسلح عراق در اطراف کمپ با درگیری و خونریزی همراه بود.  

پس از اینکه مقامات عراقی چندین بار قصد خود را برای گرفتن کمپ اشرف و اخراج ساکنین آن اعلام کردند، نیروهای عراقی با بولدوزر، گاز اشک‌آور، توپ آبی و باتوم  در ۶ و ٧ مرداد ١٣٨٨ به این قرارگاه حمله کردند. بنا به اطلاعات موجود، اعضای سازمان مجاهدین با تشکیل زنجیره انسانی در مقابل حمله‌کننده‌گان تلاش کردند از ورود آنها به قرارگاه جلوگیری کنند. در این حمله که به مستقر شدن یک پاسگاه پلیس در داخل کمپ منجر شد، دست‌کم هفت نفر از اعضای مجاهدین کشته و تعداد زیادی زخمی و عده‌ای نیز دستگیر شدند. (عفو بین‌الملل- ١١ شهریور ١٣٩٢ و دیدبان حقوق بشر- ٩ مرداد ١٣٨٨) 

نیروهای عراقی در ١٩ فروردین ١٣٩٠ بار دیگر به دلایل نامعلومی به قرارگاه اشرف حمله کردند. بنا به گفته سخنگوی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، در این حمله ٢٨ نفر از نیروهای سازمان مجاهدین با شلیک گلوله کشته شدند و ۶ نفر ناپدید گردیده و ده‌ها نفر مجروح شدند. سخنگوی دفتر نخست وزیر عراق، کشته شدن نیروهای مجاهدین در روز ١٩ فروردین را به نگهبانان مجاهدین نسبت داد. (دیدبان حقوق بشر٢۶ فروردین ١٣٩٠) بنا به اطلاعات موجود، با وجود اینکه سازمان عفو بین الملل از مقامات عراقی خواسته بود، تحقیقات کامل و بیطرفانه‌ای را در مورد حملاتی که به قرارگاه اشرف شده بود، انجام دهند، این امر از طرف مقامات عراقی صورت نگرفت و کسی در رابطه با این حملات دستگیر یا مجازات نگردید. در ٢٢ فروردین ١٣٩٠ سخنگوی وقت دولت عراق، تصمیم شورای وزیران این کشور مبنی بر خروج سازمان مجاهدین خلق تا ١٠ دی ١٣٩٠ از خاک عراق را اعلام کرد.

در نهایت ساکنان قرارگاه اشرف طی توافقی سه جانبه با سازمان ملل و دولت عراق از بهمن ١٣٩٠ تا مرداد ١٣٩١ به کمپ لیبرتی در نزدیک بغداد انتقال یافتند. اما ١٠٠ نفر (در گزارش‌هایی نیز ١٠١) از اعضای مجاهدین مطابق توافق سه جانبه، مجاز به ماندن در قرارگاه شدند تا به حل و فصل مسائل مربوط به اموال ساکنان کمپ بپردازند.

مرگ خانم مریم حسینی

بنا بر اطلاعات موجود، خانم حسینی در سپیده دم ١٠ شهریور ١٣٩٢، به همراه ۵١ نفر دیگر از همرزمانش و یک نفر دیگر**** در حالی که تعدادی از آنها چشم‌بند داشته و دست‌هایشان از پشت بسته بود، هدف رگبار گلوله‌های کماندوهای مسلح قرار‌گرفته و به قتل رسیدند. این حمله زمانی صورت گرفت که بسیاری از ساکنین قرارگاه خواب یا در راه رفتن به سمت سالن غذاخوری بودند.

بنا به اطلاعات موجود، در ١٠ شهریور ماه ١٣٩٢ مجاهدین باقی مانده در قرارگاه اشرف مورد حمله‌ی ١٠٠ تا ١٢٠ فرد مسلح با چهره‌های پوشیده قرار گرفتند که به سلاح‌های ویژه مجهز و برای این عملیات آموزش دیده بودند. آنها در تیم‌های چند نفره و ملبس به یونیفرم با پیراهن سبز، جلیقه، شلوار مشکی، کلاه سفید، ماسک سیاه، مجهز به تفنگ ای کی ۴۷، حامل صدا خفه‌کن بودند و از چندین مکان به قرارگاه حمله کردند. این افراد یونیفرم نیروهای ویژه دولت عراق، لشکر طلایی را به تن داشتند. (Perseus)

حمله مهاجمین به قرارگاه، زمانی صورت گرفت که قرارگاه اشرف ٢۴ ساعته زیر نظر بیش از هزار سرباز از نیروهای ارتش و پلیس کشور عراق بود. مهاجمین ٢ ساعت در قرارگاه بودند و در این مدت ۵٢‌ نفر از اعضای مجاهدین را به قتل رساندند. آنها اتاق به اتاق هر کس را که دیدند، به قتل رساندند. آنها حتی در بیمارستان قرارگاه، بیماران و زخمی‌های روی تخت بیمارستان را با شلیک گلوله به قتل رساندند. به سر یا گردن بیشتر کشته شده‌گان از نزدیک شلیک شده بود. هم چنین در این حمله میلیون‌ها دلار از دارایی‌های ساکنان قرارگاه اشرف با بیش از ٢٠٠ انفجار تخریب گردید و ٧ نفر از اعضای سازمان مجاهدین مفقودالاثر یا ربوده شدند. ۴٢ نفر از اعضای مجاهدین توانستند با فرار و پنهان کردن خود جان سالم به در ببرند. (سازمان مجاهدین و Perseus)

بنا بر اطلاعات موجود، مهاجمین کماندوهای ایرانی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و اعضای دو تشکل به نام کتائب حزب‌الله و عصائب اهل حق، گروه‌های وابسته به ایران مستقر در عراق بودند که حمله به قرارگاه اشرف را برنامه ریزی و هدایت کردند. یک مقام آمریکایی در مورد سربازان عراقی گفت: «سربازان عراقی مانع آنچه در اشرف اتفاق افتاد نشدند، هر چند خودشان شلیک نکرده بودند.» (Foreign policy)

واکنش مسئولان ایران

بنا بر اظهارات سردار سلامی، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران وقت در شبکه ٢ سیمای جمهوری اسلامی: «یکی از اتفاقاتی که در هفته گذشته افتاد و دارای اهمیت راهبردی وسیعی در تحولات منطقه خواهد بود، حمله جوانان عراقی به اردوگاه اشرف و کشته شدن تعداد زیادی از کادرهای اصلی و اعضای شورای رهبری منافقین بود.» وی در ادامه گفت: «جوانان و بازماندگان شهدای ناشی از ترور و قتل‌‌عام‌های منافقین دست به این اقدام بزرگ زدند و ۵٢ نفر از کادرهای اصلی و مؤثر منافقین به هلاکت رسیدند و این یعنی۵٠ درصد از کادر رهبری اصلی منافقین نابود شد که این آستانه تحمل این گروهک خارج است.» و این عملیات را خودجوش و به «نهضت شعبانیه» (شبیه بسیج ایران) نسبت داد. سلامی در ادامه می‌گوید: «تمام این‌هایی که در اشرف کشته شدند، از ٣۵ سال پیش تاکنون در تمام جنایات ایران و عراق نقش اول را بازی کرده‌اند؛ اینها بودند که با جاسوسی در محیط هسته‌ای بخشی از اطلاعات مستند را با بخشی از اطلاعات خیالی به صورت درهم در جهان ارائه کردند تا جهانیان علیه ما موضع بگیرند و همین‌ها بودند که در ترور دانشمندان هسته‌ای ما نقش داشتند و اطلاعات این دانشمندان را به اسرائیل منتقل می‌کردند.» (خبرگزاری فارس- ١۶ شهریور ١٣٩٢)

سپاه پاسداران جمهوری اسلامی در ١٠ شهریور ١٣٩٢ با انتشار پیامی با ابراز خوشحالی از کشته‌شدن نیروهای مجاهدین در قرارگاه اشرف، اعلام کرد: «در این اقدام که منجر به هلاکت رسیدن قریب به هفتاد تن از کادرهای فاسد منافقین از جمله هفت تن از شورای رهبری و مسئولان اطلاعات و عملیات سازمان منافقین با بیش از ٣٠ سال سابقه جنایت گردید، یقیناً مایه تشفی خاطر امت اسلامی و خانواده‌های معظم شهدا خصوصا خانواده‌های معزز شهدای ترور خواهد شد.» و در ادامه نوشتند: «سپاه این انتقام الهی را از وعده‌های خداوند تبارک و تعالی می‌داند که در سالروز شهادت صالحان این امت، شهیدان رجایی و باهنر عنایت فرمود.» (خبرگزاری مهر- ١٠ شهریور ١٣٩٢)

سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس، در روز ۱۲ شهریور ۱۳۹۲ در مجلس خبرگان در سخنرانی خود نیز به حمله به قرارگاه اشرف گفت: «بیش از ۵٠ نفر از آنها کشته شدند که بسیاری از آنها از سران منافقین بودند و ١٠ نفر نیز مفقود شدند و این قضیه، مهمتر از حمله مرصاد بود و در واقع وعده خداوند محقق شد. (شبکه خبر)سردار نقدی، رئیس سازمان بسیج مستضعفین در مورد این حمله اظهار کرد: «حمله‌ای که توسط مجاهدین عراقی به پادگان اشرف روی داد، مهم تر از عملیات مرصاد بود؛ چرا که تعداد زیادی از سران پلید منافقین در یک روز نابود شدند.» (خبرگزاری مهر- ١۴ شهریور ١٣٩٢)

محسن رفیقدوست، نخستین وزیر سپاه پاسداران در جمهوری اسلامی در باره مجاهدین و انتقال مجاهدین از قرارگاه اشرف به لیبرتی در مصاحبه‌ای می‌گوید: «تا جایی که من اطلاع دارم نظام از وقتی که ماهیت این سازمان و حتی مشابه آن یعنی چریک‌های فدایی خلق را فهمید تا همین اکنون نظرش نسبت به آنها تغییر نکرده است. سیستم اطلاعاتی ما به طور کامل به آنها اشراف دارد، اتفاقاتی که در اشرف و لیبرتی رخ داد با اشراف کامل اطلاعاتی ما بود.» (جماران)

واکنش مسئولان عراق

بنا به اطلاعات موجود، علی الموسوی، سخنگوی وقت نوری المالکی (نخست وزیر وقت عراق) کشته شدن اعضای سازمان مجاهدین ساکن قرارگاه اشرف را تایید کرد. اما قتل ساکنان را نتیجه درگیری‌های داخلی میان ساکنان اردوگاه دانست و دخالت نیروهای عراقی را رد کرد. (واشنگتن پست) آنها منفجر شدن بشکه‌های نفت و گاز در قرارگاه را باعث انفجارها دانستند.

نوری المالکی، در اطلاعیه‌ای در روز ٢٩ شهریور ١٣٩٢ مدعی شد که نیروهای عراقی از پایگاه اشرف حفاظت کرده‌اند و هفت عضو مفقود شده‌ی سازمان مجاهدین در اختیار آنها نیستند و مجاهدین را به دروغگویی متهم کردند. (رادیو فردا)

واکنش سازمان مجاهدین خلق ایران

سازمان مجاهدین معتقدند این تهاجم مسلحانه توسط نیروی قدس سپاه پاسداران طراحی شده بود و کشتار اعضای سازمان مجاهدین در قرارگاه اشرف با اطلاع، هماهنگی و همکاری نیروهای دولت عراق (المالکی) که حفاظت اشرف را بر عهده داشتند، صورت گرفته است. چون قرارگاه اشرف توسط حصار، ایست‌های بازرسی و بیش از ١٢٠٠‌سرباز عراقی محافظت می‌شده و هم چنین به گفته بازماندگان این حمله، افراد مسلح نقابدار به زبان عربی حرف می‌زدند. سازمان مجاهدین در ادامه نوشت: «این تهاجم توسط نیروهای زبدهٴ المالکی، به نام لشکر طلایی که به لشکر کثیف موسوم است، صورت گرفت. آنها در ساعت ۵ و ۱۵ دقیقه بامداد ۱۰شهریور به‌طور هم‌زمان اقدام به شلیک، تخریب، انهدام و آدم‌ربایی کردند. جنایتکاران هم‌چنین حامل مواد منفجرهٴ پلاستیکی و انواع نارنجک‌های دستی جهت انهدام خودروها، کانتینرها، تانکرهای آب و... بودند.» (سازمان مجاهدین خلق ایران- ١۶ شهریور ١٣٩۶)

سازمان مجاهدین معتقدند: «به این ترتیب، اظهارات مقامات امنیتی عراقی و سپاه پاسداران و وزیر اطلاعات ملایان، به‌دنبال این کشتار خونین، هیچ تردیدی در نقش بالاترین مقام‌های دولت عراق و هماهنگی آنها با نیروی تروریستی قدس باقی نگذاشت. دولت عراق به‌منظور زمینه‌سازی برای این حمله جنایتکارانه، از سه هفته قبل آب و برق اشرف را قطع کرده بود. آنها در نظر داشتند ١٠٠ مجاهد ساکن اشرف را مجبور کنند به‌خاطر صرفه‌جویی در آب و برق در یک منطقه کوچک جمع شوند تا طرح کشتار ساده‌تر شود.» هم چنین آنها سفر قاسم سلیمانی، سرکرده وقت نیروی قدس ۵ روز قبل از حمله به قرارگاه اشرف و دیدار او با المالکی را دلیلی برای هماهنگ کردن این حمله می‌دانند. (سازمان مجاهدین خلق ایران- ١۶ شهریور ١٣٩۶)

سازمان مجاهدین هم چنین نوشت: «۵۲ مجاهد بی‌دفاعی که با دستان بسته به‌صورت جمعی در سحرگاه ۱۰ شهریور ۱۳۹۲اعدام شدند، همراه با ٧ مجاهد گروگان گرفته شده، از میان ۱۰۰مجاهدی بودند که طبق کنوانسیون چهارم ژنو افراد حفاظت‌شده بودند و بر اساس توافق چهارجانبه بین دولت آمریکا، دولت عراق، ملل‌متحد و مجاهدان اشرفی در روز ۲۷ مرداد ۱۳۹۱ به‌منظور حفظ اموال ساکنان اشرف، بدون محدودیت زمانی در اشرف باقی مانده بودند و مسئولیت حفاظت از آنها را عراق طبق همین توافق چهارجانبه برعهده گرفته بود.» (سازمان مجاهدین خلق ایران)

واکنش خانواده

از واکنش خانواده خانم حسینی اطلاعی موجود نیست.

تأثیرات بر خانواده

از تاثیرات قتل خانم حسینی بر خانواده اطلاعی در دست نیست.

 ---------------------------

* سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ١٣۴۴ پایه گذاری شد که از نظر ایده‌ئولوژی، تشکیلاتی مذهبی و معتقد به اصول و مبانی اسلام بود. این سازمان، با تفسیری انقلابی از اسلام به مبارزه مسلحانه علیه رژیم محمدرضا شاه پهلوی (١٢٩٨- ١٣۵٩) اعتقاد داشت و مارکسیسم را به عنوان روشی علمی برای تحلیل اقتصادی و اجتماعی از جامعۀ ایران می‌پذیرفت و در عین حال، اسلام را سرچشمه الهام فرهنگ و ایده‌ئولوژی خود می‌دانست. در دهه ١٣۵٠، زندانی شدن و اعدام بسیاری از کادرها باعث تضعیف سازمان مجاهدین شد. در سال ١٣۵۴ این سازمان با یک بحران ایده‌ئولوژیک عمیق مواجه شد که در طی آن تعداد زیادی از کادرهای سازمان به نقد و نفی اسلام پرداختند و، پس از حذف فیزیکی چند تن از کادرها و تصفیه اعضای مسلمان، مارکسیسم را به عنوان ایده‌ئولوژی خود برگزیدند. این اقدام در سال ١٣۵۶ منجر به انشعاب و ایجاد بخش مارکسیست لنینیست سازمان مجاهدین خلق شد. در بهمن ماه سال ١٣۵٧، رهبران زندانی سازمان مجاهدین که هنوز معتقد به ایده‌ئولوژی اسلامی بودند، همراه با دیگر زندانیان سیاسی، آزاد شدند و به بازسازی سازمان و عضوگیری پرداختند. پس از استقرار جمهوری اسلامی، مجاهدین که رهبری آیت الله خمینی را پذیرفته، و به دفاع از انقلاب اسلامی برخاسته بودند، حضور در ارگانهای حکومتی و شرکت فعال در حیات سیاسی جامعه را در دستور کار خود قرار دادند. در دو سال اول انقلاب، آن‌ها هواداران بسیاری، به ویژه در مدارس و دانشگاه‌ها، یافتند ولی تلاش‌شان برای کسب قدرت سیاسی، چه از طریق انتصاب توسط مقامات و چه از طریق انتخاب توسط مردم با مخالفت شدید رهبران جمهوری اسلامی روبه رو شد.
كنار گذاشتن كامل مجاهدین از نهادهای دولتی و بستن نشریات و دفاترشان از طرفی، و تناقض بین تفسیر مجاهدین و تفسیر حكومت از اسلام از طرف دیگر، اختلافات بین آن دو را تشدید كرد به طوری که رهبران جمهوری اسلامی مجاهدین را «منافق» می‌نامیدند و طرفداران حزب اللهی رژیم، هواداران این سازمان را در هنگام تظاهرات و پخش نشریات‌شان آماج حمله خویش قرار دادند و حتی باعث کشته شدن تنی چند از آنها شدند. روز ٣٠ خرداد ١٣۶٠ مجاهدین برای اعتراض به برخورد رژیم با آنها و عزل بنی صدر، رئیس جمهور وقت، تظاهراتی را سازمان دادند که هزاران تن به خیابانها آمدند و برخی از آنان به مقابله با تهاجم پاسداران و افراد حزب اللهی پرداختند. تعداد تلفات آن روز روشن نیست اما تعداد زیادی از تظاهر كنندگان دستگیر و در روزها و هفته‌های بعد اعدام شدند. جمهوری اسلامی پس از آن روز سركوب و كشتاری را آغاز کرد كه در تاریخ معاصر ایران بی‌نظیر بوده است و در طی آن هزاران نفر از طرفداران مجاهدین زندانی یا اعدام شدند. سازمان مجاهدین از ٣١ خرداد قیام مسلحانه علیه رژیم را اعلام كرد و پس از آن تعدادی از مسئولان بلندپایه و طرفداران جمهوری اسلامی را ترور کرد.
در تابستان ۶٠، رهبر سازمان مجاهدین و رئیس جمهور مخلوع (ابوالحسن بنی صدر) از کشور گریختند و در فرانسه مستقر شدند و «شورای ملی مقاومت» را تشکیل دادند. این سازمان پس از اخراج رهبران و تعداد زیادی از هوادارانش از فرانسه، در خرداد سال ١٣۶۶ ارتش رهایی بخش ایران را در عراق پایه‌گذاری کرد که چندین بار وارد خاک ایران شد. آخرین حمله آن تحت عنوان «عملیات فروغ جاویدان» در مرداد ١٣۶٧ شکست خورد. چند روز پس از شکست این عملیات هزاران نفر از هواداران سازمان که در زندانهای جمهوری اسلامی به سر می‌بردند در کشتار دسته جمعی سال ۶٧ اعدام شدند. از تابستان ١٣۶٠ به بعد فعالیت های علنی سازمان مجاهدین خلق ایران در خارج از کشور ادامه یافته است. از دامنۀ فعالیت‌ها و تعداد اعضا و هواداران کنونی سازمان در داخل کشور اطلاع دقیقی در دست نیست.
به رغم اعلام مبارزۀ مسلحانه از سوی سازمان مجاهدین خلق در فردای ٣٠ خرداد ١٣۶٠، بسیاری از هواداران این سازمان، تعلیمات نظامی ندیده بودند، مسلح نبودند و در عملیات نظامی شرکت نداشته‌اند.
**- کمپ لیبرتی یک پایگاه نظامی متعلق به نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا در نزدیک فرودگاه بغداد است که در سال ٢٠١٢‌ بخش کوچکی از این کمپ در اختیار سازمان مجاهدین خلق ایران قرار گرفت و اعضای سازمان مجاهدین از کمپ اشرف به آنجا منتقل شدند. در این کمپ با مشکلات زیادی روبرو شدند و از فشار دولت عراق به آنها کاسته نشد. این کمپ چندین بار مورد حمله موشکی قرار گرفت و و ده‌ها نفر از مجاهدین کشته و زخمی شدند.
*** - قرارگاه اشرف در عراق از یک مجموعه خیابان و ساختمان درست شده‌است و دربرگیرنده همه نوع امکانات آموزشی، اجتماعی و ورزشی می‌باشد که شامل چهار استخر در اندازه المپیک، یک مرکز خرید، یک باغ وحش، یک پارک، یک دانشگاه، یک زمین فوتبال کامل در اندازه استاندارد، یک «موزه تروریسم» حاوی جزییات حملات رژیم ایران علیه مجاهدین و پرسنل آن، یک «موزه شهدا»، یک مسجد و حتی یک قبرستان می‌باشد. اردوگاه اشرف به دلیل اندازه و برای اینکه بتواند مؤثر عمل کند خدماتی مانند فروشگاه، نانوایی، پمپ بنزین و حتی پلیس راهنمایی خود را دارد.
****: در روز کشتار ۵٢ عضو سازمان مجاهدین، جسد آقای مسعود دلیلی داخل نیز در قرارگاه اشرف پیدا شد.

تصحیح و یا تکمیل کنید