بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

وازگن منصوریان

درباره

سن: ۲۷
ملیت: ايران
مذهب: بدون باور مذهبی
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۲ مرداد ۱۳۶۲
محل: تهران، استان تهران، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران
اتهامات: جرم ضد انقلاب نامشخص

ملاحظات

آقای وازگن منصوریان، فرزند کارابید، یکی از ۴۳۰ نفریست که نامشان در لیست «شهدای سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» در سایت اینترنتی اندیشه پیکار منتشر شده است. این لیستی است از اسامی اعضای سازمان که پس از انقلاب ۱۳۵۷ جان سپرده‌اند. بیش از ۴۰۰ نفر از افرادی که نامشان در این فهرست ذکر شده اعدام شده‌اند. خبر اعدام و متن وصیتنامه آقای منصوریان در نشریه «پیکارگر» (ارگان اتحادیه دانشجویان پیکارگر طرفدار آزادی طبقه کارگر، شماره ۵، دهم اوت ۱۹۸۴) نیز آمده است.

بنا به این گزارش، آقای منصوریان در سال ۱۳۳۵ در مسجد سلیمان در خانواده‌ای متوسط بدنیا آمد. پس از به پایان رساندن تحصیلات متوسطه به تهران آمد و وارد دانشکده معماری دانشگاه تهران شد. او متاهل بود و یک فرزند پسر داشت. در فرانسه نیز اقامت داشته است و در سازمان دانشجوئی احیا در شهر پاریس فعالیت می‌کرد. پس از قیام به ایران برگشت و در سازمان پیکار به فعالیت سیاسی خود ادامه داد.

سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر در سال ۱۳۵۷ از اعضای مارکسیست ـ لنینیست منشعب از سازمان مجاهدین خلق تشکیل شد. نفی مشی چریکی و نفی مشی حزب توده از اصول این تشکیلات بود. سازمان پیکار شوروی را «سوسیال امپریالیست» و چین را منحرف از اصول مارکسیسم - لنینیسم می‌دانست و با تمامی جناحهای رژیم جمهوری اسلامی مخالف بود. این سازمان با پیوستن بخش بزرگی از گروه‌های دیگر موسوم به «خط سه» به بزرگترین تشکیلات این جریان مبدل گشت. در سال ۱۳۶۰ سازمان پیکار دچار انشعابات درونی شد که با موج سرکوب گروه‌های مخالف رژیم همزمان بود. ضربات ناشی از این سرکوبها و انشعابات منجر به تلاشی تشکیلات و پراکندگی هواداران آن گردید به طوری که دیگر نتوانست به حیات سیاسی خود ادامه دهد.

دستگیری و بازداشت

آقای منصوریان در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۶۱ لو رفت و دستگیر شد. گفته میشود که آقای منصوریان در زمان بازداشت بسیار شکنجه شد. اطلاعات بیشتری از جزئیات دستگیری و بازداشت وی در دست نیست.

دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست.

اتهامات

از اتهامات آقای منصوریان اطلاعی در دست نیست.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان‌های بین المللی حقوق بشر به گزارش‌هایی اشاره می کنند مبنی بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی ایران، در برخی موارد اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی را به مخالفان خود (از جمله فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و یا اقلیت‌های قومی و مذهبی) نسبت داده و آنان را همراه با محکومان عادی دیگر اعدام می کنند. هر سال صدها نفر در دادگاه‌های ایران به اعدام محکوم می‌شوند اما شمار افرادی که بر اساس اینگونه اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده‌اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه آقای منصوریان نیست.

دفاعیات

از دفاعیات آقای منصوریان اطلاعی در دست نیست.

حکم

بر اساس لیست اسامی شهدای پیکار آقای وازگن منصوریان در روز ۲ مرداد ماه ۱۳۶۲ به همراه ۵۰ نفر دیگر در تهران تیرباران شد.

آقای منصوریان در وصیتنامه‌ خود خطاب به فرزندش نوشت: «گفته بودی که دلت نمی‌خواهد یتیم بشوی. برایت متاسفم که این خواست تو برآورده نشد و در سنینی که هنوز شکوفه‌ای بیش نیستی محروم از پدر می‌گردی... فرزندم برای مرگ من گریه نکن و نگذار که کسی گریه کند. سلام گرم مرا به همه برسان.»

تصحیح و یا تکمیل کنید