بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

شهره یلفانی

درباره

سن: ۲۳
ملیت: ايران
مذهب: بدون باور مذهبی
وضعیت تأهل: مجرد

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۳ آذر ۱۳۶۰
محل: زندان اوين، تهران، استان تهران، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران
اتهامات: پندار و/يا گفتار ضدانقلابی

ملاحظات

خبر اعدام خانم شهره یلفانی، فرزند علی اکبر، و ٣٥ نفر دیگر، در اطلاعیه دادستانی انقلاب اسلامی مرکز اعلام و در روزنامه کیهان مورخ ٥ آذر ماه ١٣٦٠ به چاپ رسید. خانم یلفانی یکی از ٤۳٠ نفری است که نامشان در لیست «شهدای سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» در سایت اینترنتی اندیشه پیکار منتشر شده است. همچنین خبر این اعدام در ضمیمۀ شمارۀ ۲٦۱ نشریه مجاهد، چاپ سازمان مجاهدین خلق ایران، به تاریخ ۱٥ شهریور ١٣٦٤ نیز به چاپ رسید. وصیتنامه و اطلاعات تکمیلی از راه ارسال فرم الکترونیکی توسط یکی از نزدیکان وی به بنیاد برومند و همچنین مصاحبه با همین شخص به دست آمده است.

خانم یلفانی، متولد سال ١٣٣٧ در همدان، دانشجوی سال سوم دانشکده فنی تهران و از هواداران سازمان پیکار برای آزادی طبقه کارگر بود. او در جنبش دانشجويى در دانشگاه تهران فعال بود. پس از انقلاب نیزدر يک سازمان دانشجويى كه هوادار سازمان پيكار بود، فعاليت می‌کرد.

سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر در سال ۱۳٥۷ از اعضای مارکسیست ـ لنینیست منشعب از سازمان مجاهدین خلق تشکیل شد. نفی مشی چریکی و نفی مشی حزب توده از اصول این تشکیلات بود. سازمان پیکار شوروی را «سوسیال امپریالیست» و چین را منحرف از اصول مارکسیسم - لنینیسم می‌دانست و با تمامی جناحهای رژیم جمهوری اسلامی مخالف بود. این سازمان با پیوستن بخش بزرگی از گروههای دیگر موسوم به «خط سه» به بزرگترین تشکیلات این جریان مبدل گشت. در سال ۱۳٦۰ سازمان پیکار دچار انشعابات درونی شد که همزمان بود با موج سرکوب گروه‌های مخالف رژیم. ضربات ناشی از این سرکوبها و انشعابات منجر به تلاشی تشکیلات و پراکندگی هواداران آن گردید به طوری که دیگر نتوانست به حیات سیاسی خود ادامه دهد.

دستگیری و بازداشت

بنا به اظهارات مصاحبه شونده، خانم شهره یلفانی در اواخر تابستان ١٣٦٠ هنگامى كه همراه با مادرش در خیابان راه می‌رفت، شناسايى و دستگير شد. پاسداران او را سوار اتومبیل کرده و به زندان اوین بردند. وی حدود دو ماه در زندان بود و در این مدت هیچ ملاقاتی با خانواده‌اش نداشت و فقط یک بار قبل از اعدام با آن‌ها تلفنی صحبت کرد.

دادگاه

اطلاعی دربارۀ جلسه یا جلسه‌های دادگاه در دست نیست.

اتهامات

دادستان انقلاب اسلامی مرکز، اتهامات علیه خانم یلفانی را «هواداری فعال از گروهک امریکایی پیکار» اعلام کرد.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

از دفاعیات متهم اطلاعی در دست نیست. خانم شهره یلفانی از حق داشتن وکیل و دسترسی به پرونده‌اش محروم بود (مصاحبه).

حکم

دادگاه انقلاب اسلامی مرکز، خانم شهره یلفانی را «محارب، مفسد و باغی بر حکومت جمهوری اسلامی ایران» شناخت و به حکم «شرعی» اعدام محکوم کرد. خانم یلفانی روز ٣ آذر ١٣٦٠ در محوطه زندان اوین در تهران تیرباران شد.

خانم یلفانی در وصیت‌نامه‌اش خطاب به اعضای خانواده‌اش نوشت: «پدر و مادر عزیزم، شهاب و محمدصادق بسیار عزیز، سلام. همگی شما را خیلی خوب دوست دارم و همین طور همه کسانی که با آنها آشنا بودم. سلام مرا به همه آنها برسانید و همه را به جای من ببوسید. در این لحظات به یاد همه محبت‌های گرم شما هستم. امیدوارم مرا به خاطر این که شما را زیاد زحمت دادم ببخشید. مادر جان از محمد صادق عزيزم خوب مراقبت كن كه مريض نشود و پسر خوبى باشد. خودتان را به هيچوجه به خاطر من ناراحت نكنيد و بچه‌هاى كوچک خانواده را به جاى من ببوسيد. آرزو می‌کنم که همه شما موفق و پیروز باشید. خدا نگهدار. آن که همیشه خیلی شما را دوست داشت و همواره به یادتان بود.»

تصحیح و یا تکمیل کنید