بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

عبدالنبی

درباره

ملیت: ناشناخته
مذهب: احتمال قوی اسلام
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۱
محل: زندان مرکزی (زندان وکيل آباد)، مشهد، استان خراسان/ خراسان رضوی، ايران
نحوه کشته‌شدن: حلق آویز
اتهامات: قتل; قاچاق مواد مخدر; نگهداری اسلحه

ملاحظات

خبر اعدام آقای عبدالنبی بدون اسم خانوادگی، به همراه ۴ نفر دیگر، در روزنامه‌های خراسان (۳۰ و ٣١ اردیبهشت ١٣۸١) و اطلاعات (۳۱ اردیبهشت ١٣۸١) منتشر شد. اطلاعات تکمیلی از روزنامه‌های اطلاعات (۱۰ اردیبهشت) و جمهوری اسلامی (۲۸ اردیبهشت۱۳۸۱) برگرفته شده است.

پرونده آقای عبدالنبی با فعالیت یک شبکه ۱۲ نفره که در زمینه قاچاق بین‌المللی مواد مخدر و حمل آن به یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس و از آنجا به اروپا مربوط بوده است. (روزنامه اطلاعات)

دستگیری و بازداشت

آقای عبدالنبی در روز ۷ اردیبهشت۱۳۸۱ دستگیر شده و ٢٣ روز در بازداشت بسر برده است. بنا بر اظهارات قاضی اجرای احکام او و دیگر همدستان وی در درگیری مسلحانه با نیروی انتظامی و بسیجی در ارتفاعات منطقه بیروت سبزوار دستگیر شده‌اند و در این درگیری هفت نفر از قاچاقچیان و سه نفر از نیروهای بسیجی شهرستان بردسکن کشته شده‌اند. (روزنامه خراسان ٣١ اردیبهشت) اما در گزارش روزنامه اطلاعات در روز درگیری ۶ نفر از قاچاقچیان در درگیری با ماموران انتظامی بردسکن کشته و فقط یک نفر دستگیر شده است. (روزنامه اطلاعات ١٠ اردیبهشت)   

دادگاه

دادگاه آقای عبدالنبی در طی دوران بازداشت او تشکیل شده است. اما اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه وی در دست نیست.

اتهامات

اتهامات آقای عبدالنبی و دیگر همدستانش بطور دستجمعی «شرارت، حمل اسلحه، قاچاق مواد مخدر و شرکت در درگیری با نیروهای انتظامی و بسیجی و به شهادت رساندن چهار بسیجی» عنوان شد. (روزنامه خراسان ٣١ اردیبهشت)

در شرایطی که حداقل تضمین های دادرسی رعایت نمی شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. سازمان های بین المللی حقوق بشراشاره به گزارش‌هایی می کنند دال بر اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مخالفان سیاسی خود اتهامات کاذبی از قبیل قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرائم عمومی و جنسی نسبت داده وآنان را همراه با محکومان غیر سیاسی دیگر اعدام می نمایند. بر اساس روند قضایی نامتناسب با معیارهای بین المللی، هزاران نفر از متهمان به قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شده اند. بسیاری از آنها بر مبنای قانون سال ۱۳۶۸ اعدام شده‌اند که مجازات مرگ برای قاچاقچیانی که مقدار معینی مواد مخدر در اختیار داشتند (۵ کیلوگرم حشیش یا تریاک، بیش از ۳۰ گرم هروئین، کودئین یا متادون) را بطور اجباری اعمال می‌کرد. شمار افرادی که بر اساس اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده اند معلوم نیست.

مدارک و شواهد

قاضی اجرای احکام مدارک علیه آقای عبدالنبی و همدستانش را «کشف ۵٠٠ گرم مرفین، ١٧ قبضه اسلحه کلاشنیکف، سلاح آرپی جی، اسلحه گرنیوف و سه دستگاه تلفن ماهواره‌ای» عنوان کرد. (روزنامه خراسان ٣٠ اردیبهشت)

دفاعیات

آقای عبدالنبی و دیگر همدستانش قبل از اعدام به خبرنگار روزنامه خراسان اظهار داشتند آنها «به عنوان چریک و تنها حامل مواد مخدر بوده‌اند و قصد داشتند، مواد را در مرز ترکیه تحویل دهند.»

حکم

دادگاه آقای عبدالنبی را به اعدام محکوم کرد و دیوان عالی کشور این حکمه را تائید کرد. او به همراه همدستانش در ٣٠ اردبیهشت ١٣٨١ در زندان مرکزی مشهد به دار آویخته شدند.

تصحیح و یا تکمیل کنید