بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

عبدالرحیم (رحیم) صدیقی

درباره

سن: ۲۶
ملیت: افغانستان
مذهب: اسلام (سنی)
وضعیت تأهل: متاهل

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۸
محل: بیرجند، استان خراسان جنوبی، ايران
نحوه کشته‌شدن: حلق آویز
اتهامات: جرم نا‌مشخص

ملاحظات

تنها بر مبنای شهادت شهود به اتهام آدم ربایی به اعدام محکوم شد.

اطلاعات در خصوص اعدام آقای عبدالرحیم (رحیم) صدیقی فرزند عبدالکریم از طریق مصاحبه‌های بنیاد عبدالرحمن برومند با آقای عبدالناصر صدیقی برادر آقای صدیقی در تاریخ‌های ۲ و ۴ تیر سال ۱۳۹۵، ۱۸ فروردین ۱۳۹۷ و همچنین ۱۲ و ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ بدست آمده است.

آقای صدیقی متاهل و دارای سه فرزند بود. ایشان از پدری افغان و مادری ایرانی در اردوگاه پهواز شهرستان بیرجند در استان خراسان جنوبی متولد شد. آقای صدیقی ساکن روستای تیغ آب در استان فراه افغانستان بود و به شغل گله داری (مالداری) مشغول بود و به ورزش به ویژه فوتبال علاقه زیادی داشت. وی در هنگام فوت ۲۶ ساله بود.

بنا بر اظهار مصاحبه شونده، آقای صدیقی دارای شناسنامه ایرانی بود و مرتبا برای دیدار از خاله و دایی‌اش که ساکن ایران بودند، به ایران مسافرت می‌کرد. خرید یک دستگاه آپارتمان در شهرستان بیرجند و انجام امور قانونی مربوط به ثبت سند، دلیل مسافرتهای واپسین وی به ایران بود و آخرین سفر او به ایران به منظور انتقال سند این آپارتمان بود.

دستگیری و بازداشت

بنابر اطلاعات موجود، آقای صدیقی در شهرستان بیرجند دستگیر شد. از تاریخ و نحوه دستگیری آقای صدیقی اطلاع دقیقی در دست نیست.

آقای صدیقی در طول مدت بازداشت تنها یک تماس تلفنی با خانواده برقرار کرد و تنها ملاقات حضوری‌اش با مادرش در ماه پنجم بازداشت و از پشت شیشه انجام شد. برادر آقای صدیقی معتقد است که ایشان در طول مدت بازداشت تحت شکنجه شدید قرار گرفته بود.

دادگاه

از تاریخ جلسات و جزئیات دادگاه تشکیل شده برای آقای صدیقی اطلاعی در دست نیست.

اتهامات

اتهام انتسابی به آقای صدیقی «آدم ربایی» بود.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی شود و متهمان از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می شود مسلم و قطعی نیست. هر سال صدها نفر در دادگاه‌های ایران به اعدام محکوم می‌شوند اما شمار افرادی که بر اساس اتهامات کاذب به اعدام محکوم شده‌اند، معلوم نیست.

مدارک و شواهد

بنابر اظهار مصاحبه شونده، آقای صدیقی بی گناه بود و اتهام انتسابی به او تهمتی بود که تنها با شهادت شهود اثبات شد. یکی از شهودی که علیه آقای صدیقی شهادت داد شخصی بود که به خاطر انتقال سند ساختمان همراه او در ساختمان بود و مبلغ ۱۵ میلیون تومان نیز از آقای صدیقی برداشته و بعدا ادعا کرده توسط آقای صدیقی ربوده شده بود.

از آنجا که خانواده آقای صدیقی ساکن افغانستان بودند، به جهت سهولت پیگیری وضعیت آقای صدیقی، با فروش گوسفندان خود مبلغ ۸۰ میلیون تومان به فردی پرداخت کردند که برای آقای صدیقی وکیل بگیرد. این فرد نه تنها وکیلی برای آقای صدیقی استخدام نکرد، بلکه خود به عنوان یکی از شهود علیه آقای صدیقی شهادت داد.

دفاعیات

از دفاعیات آقای صدیقی اطلاعی در دست نیست.

خلاصه‌ای از ایرادا‌های حقوق دادرسی آقای عبدالرحیم صدیقی

مطابق ماده ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی: «هر کس به قصد مطالبه وجه یا مال یا به قصد انتقام یا به هر منظور دیگری به عنف یا تهدید یا حیله یا به هر نحو دیگر شخصا یا توسط‌ دیگری شخصی را برباید یا مخفی کند به حبس از پنج تا پانزده سال محکوم خواهد شد...» با توجه به این ماده چنانچه اتهام آقای صدیقی صرفا آدم ربایی بوده است محکومیت ایشان به اعدام نادرست بوده است اما در برخی موارد مشاهده شده است چنانچه متهم علاوه بر آدم ربایی مرتکب جرایم دیگری از جمله آزار و اذیت قربانی شده و یا در حین آدم ربایی از سلاح هم استفاده کرده باشد، در قالب محاربه و افساد فی الارض محاکمه و به اعدام محکوم شده است. در قانون مجازات اسلامی استفاده از سلاح به قصد ارعاب مردم محاربه عنوان شده است. اینگونه جرایم که تعریف مشخص و حد و مرز معینی در رفتار مجرمانه ندارند برخلاف اصل قانونی بودن و مغایر با موازین حقوق کیفری است. وجود چنین جرایمی در حقوق ایران باعث می شود برخی قضات با تفاسیر سلیقه ای برخی متهمان را به اعدام محکوم کنند.

حکم

دادگاهی در شهرستان بیرجند، آقای صدیقی را به اعدام محکوم کرد.

حکم اعدام آقای عبدالرحیم (رحیم) صدیقی در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۸ اجرا شد. از محل دقیق اجرای حکم ایشان اطلاعی در دست نیست .

جنازه آقای صدیقی پس از چند روز به خانواده‌اش تحویل و در روستایی به نام جرگ در شهرستان فراه افغانستان به خاک سپرده شد.

تصحیح و یا تکمیل کنید