بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

جلال حق‌مدد میلانی

درباره

سن: ۲۸
ملیت: ايران
وضعیت تأهل: مجرد

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۳ مهر ۱۳۶۰
محل: تبريز، استان آذربايجان شرقی، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران
اتهامات: محاربه با خدا; شرکت در خانه‌های تیمی; قیام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی; مفسد فی‌الارض

ملاحظات

خبر اعدام آقای جلال حق‌مدد میلانی فرزند علی، همراه با ۳۴ نفر دیگر، دوشنبه ۶ مهر ماه ۱۳۶۰ در روزنامه کیهان به نقل از اطلاعیه روابط عمومی دادستانی کل انقلاب منتشر شد. در این اطلاعیه اسامی و جرائم متهمین درج شده است. اطلاعات تکمیلی توسط دو نفر از نزدیکان وی از طریق فرم الکتریکی به بنیاد برومند ارسال شد. هم چنین خبر این اعدام در ضمیمۀ شمارۀ ۲۶۱ نشریۀ مجاهد، چاپ سازمان مجاهدین خلق ایران، به تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ نیز به چاپ رسید. این ضمیمه شامل فهرست ۱۲٠۲۸ نفر است که اکثراً وابسته به گروه‌های سیاسی مخالف رژیم بوده‌اند. این اشخاص از تاریخ ۳٠ خرداد ۱۳۶٠ تا زمان چاپ نشریه مجاهد اعدام شده و یا در درگیری با قوای انتظامی جمهوری اسلامی کشته شده‌اند.

براساس اطلاعات فرم‌ها، آقای حق‌مدد میلانی، ۲۸ ساله، پسر سوم خانواده، متولد شهر میلان (در آذربایجان غربی)، لیسانس روانشناسی دانشگاه تبریز، دبیر، مجرد و از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بود. از مبارزان زمان شاه بود. او اهل مطالعه و کمک به فقرا بود. 

سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ١٣۴۴ پایه گذاری شد که از نظر ایده‌ئولوژی، تشکیلاتی مذهبی و معتقد به اصول و مبانی اسلام بود. این سازمان، با تفسیری انقلابی از اسلام به مبارزه مسلحانه علیه رژیم محمد رضا شاه پهلوی (١٢٩٨- ١٣۵٩) اعتقاد داشت و مارکسیسم را به عنوان روشی علمی برای تحلیل اقتصادی و اجتماعی از جامعۀ ایران می‌پذیرفت و در عین حال، اسلام را سرچشمه الهام فرهنگ و ایده‌ئولوژی خود می‌دانست. در دهه ١٣۵٠، زندانی شدن و اعدام بسیاری از کادرها باعث تضعیف سازمان مجاهدین شد. در سال ١٣۵۴ این سازمان با یک بحران ایده‌ئولوژیک عمیق مواجه شد که در طی آن تعداد زیادی از کادرهای سازمان به نقد و نفی اسلام پرداختند و، پس از حذف فیزیکی چند تن از کادرها و تصفیه اعضای مسلمان، مارکسیسم را به عنوان ایده‌ئولوژی خود برگزیدند. این اقدام در سال ١٣۵۶ منجر به انشعاب و ایجاد  بخش مارکسیست لنینیست سازمان مجاهدین خلق شد.  در بهمن ماه سال ١٣۵٧، رهبران زندانی سازمان مجاهدین که هنوز معتقد به ایده‌ئولوژی اسلامی بودند، همراه با دیگر زندانیان سیاسی، آزاد شدند و به بازسازی سازمان و عضوگیری پرداختند. پس از استقرار جمهوری اسلامی، مجاهدین که رهبری آیت الله خمینی را پذیرفته، و به دفاع از انقلاب اسلامی  برخاسته بودند، حضور در ارگانهای حکومتی و شرکت فعال در حیات سیاسی جامعه را در دستور کار خود قرار دادند. در دو سال اول انقلاب، آن‌ها هواداران بسیاری، به ویژه در مدارس و دانشگاه‌ها، یافتند ولی تلاششان برای کسب قدرت سیاسی، چه از طریق انتصاب  توسط مقامات و چه از طریق انتخاب توسط مردم با مخالفت شدید رهبران جمهوری اسلامی روبه رو شد.*

دستگیری و بازداشت

براساس اطلاعات فرم‌ها، آقای حق‌مدد میلانی، در ساعت ۱۲ ظهر روز ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ در تظاهرات مجاهدین در دفاع از بنی‌صدر رئیس جمهور وقت، روی پل میلان جاده میلان در شهراسکو توسط پاسداران شهر اسکو دستگیر شد. و به زندان سپاه اسکو منتقل شد. او دسترسی به وکیل نداشت. و هم‌چنین از داشتن ملاقات و تماس با خانواده محروم بود. سه ماه در یک سلول دومتر در یکی و نیم متر با ۱۷ نفر دیگر زندانی بود. از طرف مسئولین به نامه‌های ارسال شده توسط بستگان او ترتیب اثر داده نشد. 

دادگاه

اطلاع دقیقی در باره‌ی جلسه یا جلسات دادگاه در درست نیست. براساس اطلاعیه روابط عمومی دادستانی کل انقلاب، دادگاه انقلاب اسلامی تبریز حکم آقای حق‌مدد میلانی و ۳۴ نفر دیگر را صادر کرده است. براساس اطلاعات یکی از فرم‌ها، آقای حق‌مدد میلانی در تاریخ اول شهریور ۱۳۶۰ در دادگاه انقلاب تبریز در یک دادگاه تشریفاتی محاکمه شد. در این دادگاه او ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم شده بود. دادگاه تجدید نظر در تهران وی را به ۱۵ سال محکوم کرد.  

اتهامات

براساس اطلاعیه روابط عمومی دادستانی کل انقلاب، اتهامات آقای جلال حق‌مدد میلانی و ۳۴ نفر دیگر "همکاری و ارتباط فعال با سازمان منافقین، عضویت در خانه‌های تیمی، تهیه و نگهداری مواد منفجره و اسلحه‌های غیرمجاز شرکت در درگیریها و تظاهرات خیابانی، تائید و قبول داشتن کلیه مواضع و مشی مسلحانه منافقین، طرح و برنامه‌ریزی جهت ترور و ایجاد رعب و وحشت در بین مردم مسلمان متعهد، توطئه و قیام علیه جمهوری اسلامی" اعلام شد.

در شرایطی که حداقل تضمین‌های دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

براساس اطلاعات یکی از فرم‌ها، مدارک علیه آقای حق‌مدد میلانی داشتن پلاکاردی در هواداری از سازمان مجاهدین و شهادت تعدادی از عوامل رژیم در شهر اسکو و میلان عنوان شد.  

دفاعیات

آقای حق‌مدد میلانی فرصتی برای دفاع از خود نداشت.

حکم

به حکم دادگاه انقلاب اسلامی، آقای جلال حق‌مدد میلانی به اعدام محکوم شد. حکم صادره در روز جمعه ۳ مهر ماه ۱۳۶۰به مرحله اجرا در آمد و نامبرده در تبریز تیرباران شد. 

آقای حق‌مدد میلانی ۲۸ ساله بود.     

_________________________

* كنار گذاشتن كامل مجاهدین از نهادهای دولتی و بستن نشریات و دفاترشان از طرفی، و تناقض بین تفسیر مجاهدین و تفسیر حكومت از اسلام از طرف دیگر، اختلافات بین آن دو را تشدید كرد به طوری که  رهبران جمهوری اسلامی مجاهدین را «منافق» می‌نامیدند و طرفداران حزب اللهی رژیم، هواداران این سازمان را در هنگام تظاهرات و پخش نشریاتشان آماج حمله خویش قرار دادند و حتی باعث کشته شدن تنی چند از آنها شدند. روز ٣٠ خرداد ١٣۶٠ مجاهدین برای اعتراض به برخورد رژیم با آنها و عزل بنی صدر، رئیس جمهور وقت، تظاهراتی را سازمان دادند که هزاران تن به خیابانها آمدند و برخی از آنان به مقابله با تهاجم پاسداران و افراد حزب اللهی پرداختند. تعداد تلفات آن روز روشن نیست اما تعداد زیادی از تظاهركنندگان دستگیر و در روزها و هفته‌های بعد اعدام شدند. جمهوری اسلامی پس از آن روز سركوب و كشتاری را آغاز کرد كه در تاریخ معاصر ایران بی‌نظیر بوده است و در طی آن هزاران نفر از طرفداران مجاهدین زندانی یا اعدام شدند. سازمان مجاهدین از ٣١ خرداد قیام مسلحانه علیه رژیم را اعلام كرد و پس از آن تعدادی از مسئولان بلندپایه و طرفداران جمهوری اسلامی را ترور کرد.

 در تابستان ۶٠، رهبر سازمان مجاهدین و رئیس جمهور مخلوع (ابوالحسن بنی صدر) از کشور گریختند و در فرانسه مستقر شدند و «شورای ملی مقاومت» را تشکیل دادند. این سازمان پس از اخراج رهبران و تعداد زیادی از هوادارانش از فرانسه، در خرداد سال ١٣۶۶ ارتش رهایی بخش ایران را در عراق پایه گذاری کرد که چندین بار وارد خاک ایران شد. آخرین حمله آن تحت عنوان «عملیات فروغ جاویدان» در مرداد ١٣۶٧ شکست خورد. چند روز پس از شکست این عملیات هزاران نفر از هواداران سازمان که در زندانهای جمهوری اسلامی به سر می‌بردند در کشتار دسته جمعی سال ۶٧ اعدام شدند.  از تابستان ١٣۶٠ به بعد فعالیت های علنی  سازمان مجاهدین خلق ایران در خارج از کشور ادامه یافته است. از دامنۀ فعالیت ها و تعداد اعضا و هواداران کنونی سازمان در داخل کشور اطلاع دقیقی در دست نیست.

به رغم اعلام مبارزۀ مسلحانه از سوی سازمان مجاهدین خلق در فردای ٣٠ خرداد ١٣۶٠، بسیاری از هواداران این سازمان، تعلیمات نظامی ندیده بودند، مسلح نبودند و در عملیات نظامی شرکت نداشته‌اند.

  

تصحیح و یا تکمیل کنید