موسی برزین، یک مدافع حقوق بشر تحت فشار
نام: موسی
نام خانوادگی: برزین
شغل: وکیل دادگستری
محل کار: آذربایجان شرقی
آقای موسی برزین عضو کانون وکلای دادگستری و از وکلای فعال در دفاع از زندانیان سیاسی از جمله فعالان آذربایجانی بود. او در طول دوران وکالت خود، دفاع از پرونده دهها زندانی سیاسی و امنیتی را برعهده گرفت و از طریق مصاحبه با رسانه‌های برون‌مرزی به اطلاع رسانی در مورد وضعیت موکلان خود پرداخت. او در ۲ شهریور ۱۳۹۰، به همراه برخی فعالان مدنی در جلسه ای که به منظور هم اندیشی برای نجات دریاچه ارومیه تشکیل شده بود، دستگیر شد. ماموران امنیتی بدون داشتن حکم بازداشت او را دستگیر کردند و به بازداشتگاه امنیتی اداره اطلاعات تبریز بردند. او به مدت ۲۰ روز در این بازداشتگاه تحت بازجویی قرار گرفت و سپس به زندان مرکزی تبریز منتقل شد. یک روز پس از بازداشت، آقای حسن هاشم زاده، بازپرس شعبه چهارم بازپرسی تبریز، اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق مصاحبه با رسانه های بیگانه و «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت» را به آقای برزین تفهیم کرد. موسی برزین پس از سه ماه بازداشت، در ۲۸ آبان ۱۳۹۰ به قید وثیقه آزاد شد. در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ و پس از برگزاری چهار جلسه دادرسی در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی رحیم حملبر، آقای برزین به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق مصاحبه با رسانه‌های بیگانه در ارتباط با موکلان خود به ۹۱ روز حبس و به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت» به ۲ سال حبس تعزیری محکوم شد. در ۵ شهریور۱۳۹۱، شعبه ششم دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان شرقی این حکم را عینا تایید کرد. موسی برزین در شهریور ۱۳۹۱ به ناچار از ایران خارج شد. پس از تقاضای اعاده دادرسی وکیل او، شعبه ۳۶ دیوان عالی حکم را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به دادگستری استان آذربایجان شرقی اعاده کرد. نهایتا، شعبه ۱۴ دادگاه تجدید نظر استان در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ حکم به برائت موسی برزین صادر کرد.
دریاچه اُرومیه نام دریاچه‌ای در شمال غربی کشور ایران است. آب این دریاچهٔ که بزرگ‌ترین دریاچهٔ آب شور در خاورمیانه است از چند رودخانه تغذیه شده و بسیار شور است. دریاچه اُرومیه و جزایر اطراف آن از سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت بوده و در سال ۱۳۵۴ به پارک ملی ارتقاء یافت و در لیست تالابهای بین المللی کنوانسیون رامسر و شبكه جهاني ذخيره گاه هاي زيستكره يونسكو ثبت گردید. دریاچه اروميه یکی از زیستگاههای بسیار مهم پرندگان مهاجرآبزی چون فلامینگو و پلیکان به شمار می آید.
از سال ۲۰۰۰ میلادی آب دریاچه ارومیه به دلایل مختلف از جمله سوء مدیریت در حوزه آب، احداث دهها سد بعد از پایان جنگ ایران وعراق و صدور مجوز برای باغها و کشت گیاهانی که به آب زیادی نیاز دارند، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. این امر منجر به کاهش عمق دریاچه ارومیه به میزان هفت متر و باقی ماندن ته نشینهای نمک در کف دریاچه شده است. بنا به نظر متخصصین، در صورت ادامه این روند، دریاچه ارومیه در کمتر از ده سال آینده خشک خواهد شد و طوفان های نمک ناشی از آن باعث بروز یک فاجعه زیست محیطی، کشاورزی و اجتماعی خواهد شد.
بسیاری از فعالان محیط زیست و همچنین مردم منطقه، معتقدند عوامل انسانی دلیل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه است. از سال ۱۳۸۹ اعتراضات مردمی نسبت به عدم توجه به وضعیت دریاچه ارومیه شکل گرفت. در این اعتراض ها که در شهرهای جمله تبریز، ارومیه و اردبیل به وقوع پیوست، تاکنون صدها نفر دستگیر شده اند. این اعتراض ها در سالهای بعدی نیز ادامه یافت. مسئولان امنیتی و قضایی اعتراض کنندگان را متهم به اخلال در نظم و جرایم امنیتی کردند. صدها پرونده در دادگستری شهرهای مختلف در این رابطه تشکیل شد و تعداد قابل توجهی از دستگیرشدگان نیز محکوم شدند.