فتوای محرمانه، داستانی ناگفته از کشتار ۱۳۶۷ در ایران
فتوای محرمانه روایتی مستند و در عین حال شخصی از بازماندگان اعدام‌های سال ۱۳۶۷ در ایران است. فیلمساز در این فیلم سعی کرده با استفاده از گفتگو با شاهدان عینی، گفتار متن، بازسازی و استفاده از تصاویر آرشیوی استنادات کافی را برای طرح موضوع‌اش به کار بگیرد و تصویر روشنی از آن چه در زندان‌های آن دوره در ایران رخ داد را ارائه دهد. دلناز آبادی، فیلمساز ایرانی مقیم سانفرانسیسکو متولد شهر تهران و دانش‌آموخته مهندسی نرم‌افزار از دانشگاه برکلی کالیفرنیا است. او در زمان انقلاب ۱۳۵۷در ایران دانشجوی سال اول دانشگاه تهران بود ولی پس از سرکوب گسترده فعالین سیاسی و آزادی‌خواهان شش سال پس از انقلاب از ایران گریخت و به ایالات متحده امریکا پناهنده شد. او در آنجا علاوه بر تحصیل در رشته علوم کامپیوتر در دانشگاه از طریق یک کالج محلی و خودآموزی به آموزش فیلم‌سازی پرداخته است تا بتواند آن‌چه بر نسل او گذشته است را به تصویر بکشد. 'فتوای محرمانه' اولین فیلم نیمه بلندی است که او تولید و کارگردانی کرده است. در تولید این فیلم و داستان آن دلناز از حمایت و مشاورت امیر سلطانی فیلمساز، نویسنده، و فعال حقوق بشر بهره مند شده است
این مستند حاصل سالها پشت کار و تلاش شهروندی است که مسئولت شخصی‌اش را در برابر شرّ به عهده گرفته و به جای انفعال با سلاح حقیقت به مبارزه با آن به پا خاسته است. و این درست کاری است که بنیاد عبدالرحمن برومند، با ایجاد امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر تشویق می کند. تا بازماندگان و نزدیکان قربانیان با گفتن سرگذشت عزیزانشان نگذارند روایت قاتلان آنها تنها روایت ماندگار در تاریخ باشد. و در این گذر خود آنها هم از قربانی منفعل به شهروندان تاریخ ساز کشورشان مبدل شوند.
به همین دلیل بنیاد عبدالرحمن برومند، با قدردانی از دلناز آبادی که در گذشته نیز داوطلبانه درانتشار تحقیقی در بارۀ کشتار زندانیان سیاسی ایران در سال ١٣٦٧، یار ما بوده است، مفتخر است که "فتوای محرمانه، داستانی ناگفته از کشتار ۱۳۶۷ در ایران" را، با اجازۀ او، در تارنمای خود، به عنوان یک نمونۀ ستودنی ابتکار شهروندی درمقابله با شرّ در تاریخ، در اختیار عموم قرار دهد.