بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
ترویج مدارا و عدالت به کمک دانش و تفاهم
عفو بین الملل

آتنا دائمی مدافع حقوق بشر ایرانی در اعتصاب غذا

عفو بین‌الملل
عفو بین‌الملل
۳۱ فروردین ۱۳۹۶
فراخوان/اقدام فوری

به اتهام «توهین به ماموران هنگام انجام وظیفه» است. او مقامات امنیتی ایران را متهم کرده که از اذیت و آزار خانواده ها به عنوان ابزاری برای تحمیل درد و رنج بیشتر به زندانیان سیاسی استفاده میکنند.

مدافع حقوق بشر آتنا دائمی که به ناحق برای فعالیتهای حقوق بشری اش زندانی شده، اعتصاب غذایش را از ۸ آپریل در زندان اوین آغاز کرده است. بر اساس گفته های خانوادهاش، آتنا دائمی از آن زمان وزنش را از دست داده  و دچار تپش قلب و مشکلاتی عفونتی در کلیه و مجرای ادراری شده است.

آتنا دائمی به حکم خوهرانش هانیه و انسیه دائمی اعتراض دارد که توسط دادگاهی در تهران در ۲۳ مارس ۲۰۱۷ به سه ماه و یک روز زندان به صورت تعلیقی بر اساس اتهام «توهین به ماموران هنگام انجام وظیفه» محکوم شدند. آتنا دائمی نیز حکم مشابهی گرفته که به محکومیت ۷ سال زنداناش اضافه شده است. محکومیت آنها در ارتباط با برخوردی است که بین آنها و سه مأمور سپاه پاسداران که در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۷ برای بازداشت آتنا دائمی به خانهی والدینش حمله کرده اند پیش آمد. به گفته آتنا دائمی این ماموران  از ماسک استفاده کرده بودند و هیچ مدرک شناسایی و حکم بازداشتی ارائه نکردند و زمانی که او به صورت مسالمت آمیز به روش غیرقانونی بازداشت خود  اعتراض کرد، مأموران سپاه او را مورد ضرب شتم و زدن اسپری فلفل قرار دادند. آنها همچنین با مشت به سینه خواهرش هانیه کوبیدند که سعی کرد جلوی آنها را بگیرد. 

پس از بازداشت، آتنا دائمی از سپاه پاسداران به دفتر داستان در زندان اوین شکایت کرد اما مقامات پروسه ی شکایت را به جریان نیانداخته و گفتند که «نامه ی شکایت او گم شده است». به جای این و در اقدامی ظاهرا تلافی جویانه، آنها پرونده ی کیفری علیه او و خواهرانش به جریان انداختند. عفو بین الملل روند محاکمه ایی که منتهی به احکام صادره علیه آتنا دائمی و خواهرانش شده است را ناعادلانه اعلام کرده و تاکید کرده است که  هانیه و انسیه دائمی در صورت بازداشت شدن زندانیان عقیدتی محسوب خواهند شد که تنها به خاطر رابطه خانوادگی با آتنا دائمی مورد پیگرد قرار گرفته اند. آتنا دائمی در نامه ی که در ۸ آپریل از زندان اوین نوشته، گفت: «تا آخرین ذره وجودم از حق بر حق خواهرانم دفاع خواهم کرد و اجازه نمی دهم دستگاههای امنیتی علاوه بر زیر پا گذاشتن قانون خود نوشته شان، از خانوادههایمان به عنوان ابزار شکنجه روانی و ایجاد فضای خفقان در جامعه استفاده کنند.»

 

لطفا نامه ای به زبان فارسی، انگلیسی، اسپانیایی، فرانسه یا هر زبان دیگری که میدانید، بنویسید و از مقامات ایران بخواهيد:

آتنا دائمی  را به عنوان زندانی عقیدتی که صرفا به خاطر استفاده از حق آزادی بیان و حق آزادی اجتماع  و گردهمایی از طریق فعالیتهای حقوق بشری اش زندانی است، فورا و بدون قید و شرط آزاد كنند.

 تا زمان آزادی، دسترسی آتنا دائمی به پزشک حرف‌های واجد شرایط که بتواند مراقبتهای پزشکی را منطبق با اخلاق پزشکی شامل حفظ اطلاعات محرمانه و کسب رضایت آگاهانه ارائه دهد، فراهم کنند.

 احکام انسیه و آتنا دائمی را که به دنبال یک محاکمه ناعادلانه صادر شده لغو کنند.

شکایت آتنا دائمی در خصوص شکنجه و دیگر بدرفتاری‌ها از جمله رفتار خشونت آمیز با او در نوامبر ۲۰۱۶ در جریان دستگیریاش را مورد تحقیق قرار داده و اطمینان حاصل کنند که افراد مسئول در یک دادگاه‌های عادلانه پاسخگو شوند. 

اطلاعات تکمیلی 

آتنا دائمی به خاطر دفاع مسالمت آمیز از حقوق بشر به هفت سال زندان محکوم شده است. فعالیت های حقوق بشری که اساس حکم او را تشکیل داده اند عبارتند از: انتقاد از کارنامه اعدام مقامات ایران در پست های فیس بوکی، توزیع اعلامیه و شب نامه علیه مجازات اعدام، شرکت در گردهمایی مسالمت آمیز در اعتراض به اعدام یک زن جوان ایرانی به نام ریحانه جباری، رفتن به مزار کشته شدگان اعتراضات انتخابات سال ۱۳۸۸ و ارسال اطلاعات نقض حقوق زندانیان سیاسی به گروههای مدافع حقوق بشر خارج از ایران. در دادنامه صادره از شعبه 28 دادگاه انقلاب  در تاریخ آپریل ۲۰۱۵، این سلسه فعالیت‌های حقوق بشری به عنوان مصداق «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» معرفی شده است. 

در ماه مارس ۲۰۱۷ آتنا دائمی پس آنکه یک روز به صورت موقت بینایی چشم راست خود را از دست داد به بهداری زندان اوین منتقل شد. با این حال او در همان روز به سلول بازگردانده شد، چرا که بهداری زندان امکانات لازم برای تشخیص بیماری او را نداشت. بر اساس اطلاعات عفو بین الملل او در طی دو روز بعد به صورت مداوم بالا آورد که در نهایت منجر به این شد که مقامات او را به بیمارستانی خارج از زندان منتقل کنند. پزشکان در بیمارستان احتمال دادند که عصب چشمش متورم شده باشد و گفتند که نیاز است از مغر او ام.آر.ای بگیرند. با این وجود مقامات او را در همان روز به زندان بازگرداند و تا به امروز انجام ام.آٰر.آی را فراهم نکرده اند. آنها همچنین به خانواده آتنا دائمی گفتند که خانواده باید مسئولیت هزینه سنگین  ام.آٰر.آی را متقبل شد. این نقض قوانین بین المللی است که کشورها را ملزم به ارائه مراقبت‌های پزشکی رایگان و بدون تبعیض به همه زندانیان می‌کند.