به همه آزادگان و همه مخالفین ظلم و به همه سازمان‌های حقوق بشر به ویژه احمد شهید نماینده سازمان ملل در امر حقوق بشر
من طاهر حیدریان، فرزند طعمه، معروف به علی کریم ماضی علی الحیدری، متولد ۱۹۸۴ ساکن محله‌ی ملاشیه اهواز، دارای مدرک تحصیلی سوم متوسطه، دارای ۲ فرزند من در آوریل ۲۰۱۱ توسط عناصر اطلاعات دستگیر شدم. ۳ ماه را در سلول‌های انفرادی سپری کردم. اغلب چشم‌بند به چشم داشتم. طی این سه ماه مستمر تحت بازجویی بودم و شکنجه روحی و فیزیکی شدم. تنها از ما خواستند آن‌چه را که آن‌ها دیکته می‌کنند انجام دهیم. تنها خواسته آن‌ها این بود که آن‌چه را که از شما خواسته می‌شود بپذیرید و آن را انجام دهید. در غیر این صورت شکنجه می‌شدیم. در شعبه ۱۸ دادگاه انقلاب اهواز، نفر اطلاعات به نام احمدی ما را مستمر مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار می‌داد و مستمر من و برادرانم رحمان و احمد و دوست من علی اشرفی را تهدید به اعدام آن‌هم حلق آویز می‌کرد.
در شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز توسط فردی به نام مصطفی کیاستی به اعدام (حلق‌آویز) محکوم شدیم. ما در فضای سخت و سنگین به سر می‌بریم. در مقابل نباید فراموش کرد که هزاران محروم عرب در فقر و محرومیت به سر می‌برند. آن‌هم در جایی که کارخانجات فولاد، نیشکر کارون و آن همه کارخانجات دیگر وجود دارد. مردم عرب این منطقه باید در تنگدستی و محرومیت زندگی کنند و تنها شاهد رشد بیکاری، فحشا و اعتیاد باشند. از چاه‌های نفت تنها دود آن سهم مردم عرب شده است. زمین‌ها و منابع آبی کشاورزی تماماً توسط شرکت‌ها به یغما رفته است و کشاورزان باز هم محروم‌تر شده‌اند و در حداکثر فقر و تهیدستی فرو رفته‌اند. ما در آوریل ۲۰۰۵ یک تظاهرات اعتراضی مسالمت‌آمیز در اعتراض به روز «اشغال» تحت عنوان گرسنگی و حسرت‌ها برگزار کردیم. قیام آوریل ۲۰۰۵ هرگز فراموش نخواهد شد. قیام علیه گرسنگی، فقر، و نابرابری آن‌هم پس از «اشغال». اما سپاه، بسیج، ارتش به همراه نیروهای امنیتی اقدام به سرکوب خونین تظاهرات مسالمت‌آمیز ما کردند. آن‌ها از سلاح گرم، گاز آشک‌آور و گازهای سمی برای متفرق کردن تظاهرات استفاده کردند. مردم در اعتراض به سنگپرانی و سوزاندن لاستیک برای مختل کردن حرکت نیروهای سرکوب اقدام کردند. من سایرین در آن روز خود شاهد به گلوله‌بستن مردم بودیم. طبق اسناد دولتی، محمدعلی ابطحی معاون رئیس جمهور خود فرمان سرکوب را صادر کرده بود. مردم دیدند چگونه یوسف و یونس شموث به ضرب گلوله مستقیم در آن روز به زمین افتادند. در آن روز تعداد زیادی از تظاهرکنندگان زخمی و کشته شدند. ما علیه تبعیض و ترور هستیم. ما جوانان تنها به تظاهرات مسالمت آمیز برای احقاق حقوق خود روی آوردیم اما سرکوب شدیم و حال متهم هستیم که محارب با خدا و رسول آن و مفسد فی‌الارض هستیم. در دادگاهی غیرعادلانه محکوم به اعدام آن هم حلق‌آویز شدیم و نمی دانیم کی این حکم اجرا می‌شود. در آن تظاهرات مطالبات ما کاملا مسالمت‌آمیز بود. آن هم برای حقوقی برابر. ما خواهان حقوق سیاسی ، فرهنگی، بهداشتی، اقتصادی برای مردم عرب در اهواز هستیم. و در این رابطه از همه سازمان‌های بین‌المللی فعال و سازمان‌های حقوق بشر و همه دولت‌های جهان به ویژه احمد شهید نماینده ویژه ملل متحد می‌خواهیم این حکم غیرعادلانه را متوقف کنند.
بعد از او برادرش احمد سخنان مشابهی را ایراد کرد. وی متولد ۱۹۸۹ و در آوریل ۲۰۱۱ دستگیر شده است. مجرد است. وی نیز تأکید قیام آوریل ۲۰۰۵ هرگز خاموش نخواهد شد. قیام ما علیه تبعیض، نژاد پرستی، گرسنگی آن هم پس از روز «اشغال» در سال ۱۲۱۱ است. ما بی‌گناهیم، ما برای حقوق اجتماعی برابر تظاهرات مسالمت‌آمیز برگزار کردیم.
