بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

قادر قادری

درباره

سن: ۴۹
ملیت: ايران
مذهب: اسلام (سنی)
وضعیت تأهل: متاهل

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۱۵ اسفند ۱۳۹۶
محل: رانیه، عراق
نحوه کشته‌شدن: اعدام فراقضایی با سلاح گرم

ملاحظات

آقای قادری از سوی اعضای خانواده «شخصیتی بسیار آرام و خونسرد» توصیف شده بود، «که با اطرافیان ارتباط می‌گرفت و خشمگین نمی شد.»

اطلاعات مربوط به پرونده قتل فراقضایی آقای قادر قادری، فرزند عثمان، از طریق مصاحبه بنیاد عبدالرحمن برومند با یک عضو خانواده ( ۲۸مهر ۱۴۰۰)، مصاحبه با یکی از وکلا (۲۶ آبان ۱۴۰۰) و همچنین مصاحبه با کمال کریمی، عضو دفتر سیاسی حزب دموکرات کردستان (۱۲ دی، ۱۶ بهمن و ۱۲ اسفند ۱۳۹۹) به دست آمده است. برای تکمیل اطلاعات از اساسنامه مصوبه کنگره ۱۶ حزب دمکرات کردستان-ایران (بهمن ۱۳۹۴)، کردستان و کرد، بخش فارسی وب سایت حزب دمکرات کردستان، (۲۷ بهمن ۱۳۹۴، ۱۷ و ٢٨ اسفند ١٣٩۶، ۱۱ و ۱۴ مرداد ۱۴۰۰، ۱۷ شهریور۱۳۹۷)، خبرگزاری ایسنا، (۲۳ شهریور ۱۳۹۷)،  خبرگزاری رویترز، (۳۰ تیر ۱۳۹۷)، دویچه وله فارسی، (۱۷ اسفند ۱۳۹۶، ۳۱ تیر ۱۳۹۷، ۱۹ تیر ۱۳۹۸)، وب سایت گیارنگ ( ۱۳ دی ۱۳۹۷)، وبسایت رادیو فردا، (۱۶ اسفند ۱۳۹۶)، شبکه اجتماعی فیسبوک، صفحه ایستا، (۱۱مرداد ۱۴۰۰) و آکام نیوز، (۸ آبان ۱۳۹۷) استفاده شده است.

آقای قادری روز ۲۴ اسفند ۱۳۴۷ در یکی از روستاهای اطراف پیرانشهر در استان آذربایجان غربی به دنیا آمد. او در همان روستا تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند. آقای قادری در سال ۱۳۶۰ به عنوان پیشمرگه به حزب دمکرات کردستان ایران پیوست و تا آخرین لحظات زندگی عضو این حزب باقی ماند. او طی این مدت در ارگان‌های مختلف حزب مشغول فعالیت بود. آقای قادری ابتدا پیشمرگه بود، بعد به عنوان یک کادر حزبی و سپس در جایگاه یک فرمانده نظامی در حزب دمکرات فعالیت کرد. آقای قادری در بخش‌های «آموزشی»، «تشکیلاتی»، «اجتماعی» و «قضایی» فعال بوده و در آخرین سال‌های حیات علاوه بر «فرماندهی حفاظت» و «فرماندهی نیروهای هلگورد*» حزب دمکرات کردستان را به عهده داشت که در مرز ایران و کردستان عراق مستقر بود. (مصاحبه با بنیاد برومند،  ۲۶ آبان ۱۴۰۰) به گفته یک سخنگوی این حزب: «او در قدیم از فرماندهان نظامی بود اما در سال‌های اخیر، مسئولیت یکی از حوزه‌های تشکیلاتی را بر عهده داشت.» (رادیو فردا، ۱۶ اسفند ۱۳۹۶)

آقای قادری متاهل و دارای ۶ فرزند بود. او از سوی اعضای خانواده «شخصیتی بسیار آرام و خونسرد توصیف شده بود، که با اطرافیان ارتباط می‌گرفت و خشمگین نمی‌شد.» (مصاحبه با بنیاد برومند،  ۲۶ آبان ۱۴۰۰) حزب دمکرات کردستان آقای قادری را «کادر برجستە و فرماندە شایستە» معرفی کرد. (کردستان و کرد، وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۷ اسفند ۱۳۹۶)

مسئله کرد در جمهوری اسلامی

پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ اختلافات بین دولت جمهوری اسلامی شیعه و تشکیلات مناطق کردنشین غرب ایران در مورد حقوق و نقش اقلیت‌ها در تدوین قانون اساسی، سکولار یا مذهبی بودن حکومت و مخصوصا مسئله خودمختاری کردستان، اختلافاتی که منجر به تحریم رفراندوم رأی به جمهوری اسلامی در فروردین ۱۳۵۸ توسط سازمان‌های سیاسی کردستان شد، به درگیری‌های شدید و گاه مسلحانه بین حکومت مرکزی و پیشمرگان (قوای مسلح حزب دموکرات کردستان) انجامید.

آیت‌الله خمینی در روز ٢٨ مرداد ١٣۵٨ حزب دموکرات کردستان ایران (حدکا)، قدیمی‌ترین و بانفوذترین حزب کردستان را «حزب شیطان» خواند و آن را «غیررسمی و غیرقانونی» اعلام کرد و فرمان حمله نظامی به کردستان را صادر کرد. اعدام‌های دسته جمعی و نبرد سخت مسلحانه تا ماه‌ها در منطقه ادامه داشت، درگیری‌هایی که به کشته شدن شماری از غیرنظامیان، آوارگی و جابجایی ساکنان برخی از شهرها منجر شد. در طی ۴ سال بعد، احزاب کرد قدرت خود را در منطقه تا حد زیادی از دست دادند و به کردستان عراق نقل مکان کردند. از آن زمان تعدادی از اعضا و رهبران آن‌ها در خارج از ایران و به خصوص در کردستان عراق ترور شدند.

در سال‌های حیات جمهوری اسلامی علاوه بر تشکل‌هایی مانند حزب دموکرات کردستان ایران، کومله (سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران)، مکتب قرآن به رهبری احمد مفتی‌زاده، سازمان خبات کردستان ایران که در نخستین سال‌های بعد از انقلاب فعال بودند، در خارج از ایران برخی دیگر از احزاب مخالف کرد مانند حزب حیات ایران (پژاک)، حزب آزادی کردستان (پاک) نیز تاسیس شدند. این احزاب با مشی و روش‌های سیاسی و نظامی نه الزاما یکسان در بخش‌هایی از اقلیم کردستان عراق مانند کویه، سلیمانیه و در دامنه کوهستان قندیل مستقر هستند. برخی ازاین احزاب طی سال‌های اخیر دچار انشعابات درونی نیز شده‌اند. این اختلافات کمتر نظری و بیشتر بر سر روش‌های اداره تشکیلات بوده است. این احزاب از اواخر دهه ۶۰ هیچ بخشی از خاک ایران را تحت کنترل نداشته‌اند و در دوره‌های مختلف استراتژی‌های متفاوتی برای مواجه با جمهوری اسلامی، پیشبرد اهداف سیاسی و عضوگیری پیش برده‌اند.

از سال ۱۳۹۵، درگیری‌های حکومت و احزاب کرد، که حضور نیروهایشان در ایران را در واکنش به تشدید بازداشت و اعدام فعالان کرد و رواج باورهای بنیادگرایانه در مناطق کردنشین افزایش داده بودند، وارد مرحله جدید و جدی‌تری شد. نیروهای کرد به ویژه حزب دموکرات کردستان ایران و پژاک که در در داخل کشور و در مناطق مرزی کردستان عراق چندین بار مورد حمله نیروهای نظامی مرزی و نیروهای سپاه پاسداران قرار گرفتند. در همین سال سپاه پاسداران مواضع احزاب کرد ایرانی درون مرزهای اقلیم کردستان عراق را هم گلوله باران کرده است. بمبگذاری در مراسم شب یلدای سال ۱۳۹۵ (که تولد عبدالرحمن قاسملو نیز بود) باعث کشته شدن ۵ نفر از اعضای حزب و ۲ تن از نیروی‌های امنیتی حکومت اقلیم کردستان شد. در چندین مورد نیز نیروهای کرد نیروهای جمهوری اسلامی را هدف قرار دادند. در این زد و خوردهای نظامی حداقل ده‌ها نفر از نیروهای دو طرف کشته شدند**.

در سال‌های بعد به ویژه در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ درگیری‌ها با تعداد و شدت کمتری ادامه پیدا کرد. مهمترین این درگیری‌ها حمله نیروهای پژاک در ۳۰ تیر۱۳۹۷ به یک پاسگاه مرزی است که منجر به کشته شدن ۱۱ نفر شد. (دویچه‌وله، ۳۱ تیر ۱۳۹۷؛ خبرگزاری رویترز، ۳۰ تیر ۱۳۹۷) در ۱۷ شهریور همان سال، در شهر کویه واقع در کردستان عراق، مقر حزب دموکرات کردستان (حدک)، حزبی که مخالف مشی مسلحانه بود و در درگیری‌ها با نیروهای جمهوری اسلامی شرکت نداشت، مورد حمله موشکی سپاه پاسداران انقلاب قرار گرفت و ۱۶ نفر کشته و ۵۰ نفر زخمی شدند. (خبرگزاری ایسنا، ۲۳ شهریور ۱۳۹۷؛ وبسایت کرد و کردستان، ۱۷ شهریور۱۳۹۷)

پیشینه تشکیل حزب دموکرات کردستان

حزب دموکرات کردستان ایران که در سال ١٣٢۴ با هدف خودمختاری برای کردستان در شمال غربی ایران تاسیس شده است، در سال ۱۳۸۵ و در پی اختلافات داخلی، دچار انشعاب و به دو تشکیلات «حزب دموکرات کردستان ایران»‌ و «حزب دموکرات کردستان (حدک)»‌ تقسیم شد. حدک خواهان «تاسیس جمهوری کردستان در چارچوب یک ایران فدرال» است. (اساسنامه مصوبه کنگره ۱۶ در بهمن ۱۳۹۴) این حزب مبارزه مسلحانه را منتفی اعلام نکرده است، اما مبارزه سیاسی و بیان مطالبات مردم کردستان از طریق انتخابات و سایر فعالیت‌های مدنی در چارچوب قوانین داخلی را در اولویت و دستور کار خود قرار داده است. (کردستان و کرد، وبسایت حزب دمکرات کردستان

حدک خواستار اجرا و حتی مذاکره بر سر اصول ۱۵*** و ۱۹**** قانون اساسی جمهوری اسلامی مرتبط با حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی بوده‌ و مقامات حزب در سال ۱۳۹۴ با مقامات شورای عالی امنیت ملی ایران در اربیل کردستان عراق دیدار کردند. این حزب در بیانیه پایانی کنگره شانزدهم خود در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ با شعار «بهرەگیری از کلیەی بسترها و شیوەهای مبارزە در راستای همەگیر ساختن گفتمان ملی در کردستان ایران، با اتکاء بە اتحاد و همبستگی» بر «فعال‌تر ساختن مبارزە و فعالیت در داخل و خارج از کشور و در تمامی زمینەها و بسترها، تقویت گفتمان ملی و روح وحدت و همبستگی در کردستان ایران» تاکید کرد. (مصاحبه بنیاد برومند، ۱۶ بهمن سال ۱۳۹۹؛ گیارنگ، ۱۳ دی ۱۳۹۷؛ دویچه‌وله، ۱۹ تیر ۱۳۹۸؛ وبسایت مرکزی حزب دموکرات کردستان، ۲۷ بهمن ۱۳۹۴)

 تهدید و قتل آقای قادر قادری

آقای قادر قادی بر اساس اطلاعات موجود و تحقیقات بنیاد عبدالرحمن برومند شبانگاە پانزدهم اسفندماە ١٣٩۶ در مسیر روستای بالیسان در نزدیکی شهر «رانیه» اقلیم کردستان عراق و با رگبار گلوله به سوی خودروی حامل او کشته شد. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰) به گفته حزب دمکرات کردستان ۲۰ گلوله به آقای قادر قادری اصابت و جسدش در روز واقعه کنار ماشین پیدا شد. (کردستان و کرد، وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۷ اسفند ۱۳۹۶)

خانواده آقای قادری می‌گویند که او در روز قتل برای «کارهای حزبی رفته بود یک عضو حزب را که از داخل آمده بود» ملاقات کند اما  وقتی کار او به درازا کشیده خانواده‌اش به او توصیه کردند که همانجا بماند. (رادیو فردا، ۱۶ اسفند ۱۳۹۶، ۱۶ اسفند ۱۳۹۶) این آخرین تماس خانواده با آقای قادری بود.

چند روز بعد از این واقعه حزب دمکرات از بازداشت ۵ متهم از جمله یک زن در رابطه با این پرونده خبر داد. (کردستان و کرد، وب سایت حزب دمکرات کردستان، ٢٨ اسفند ١٣٩۶)

برای هماهنگی قتل آقای قادری از چند خودرو با پلاک دولتی و یک اسلحه کلاشینکوف دولتی استفاده شده بود. یکی از متهمان عضو نیروی پیشمرگه حکومت اقلیم کردستان عراق بود. (مصاحبه با بنیاد برومند،  ۲۸مهر ۱۴۰۰) به گفته یکی از وکلای این پرونده، «پلیس [حکومت اقلیم کردستان عراق] هنگام بازداشت علاوه بر اسلحه و  سیم‌کارت‌هایی که متهمان به وسیله آنها تماس‌هایی برقرار کرده بودند، یک تپانچه حزبی آقای قادری هم کشف کرد که ضاربان بعد از قتل با خود برده بودند. (مصاحبه با بنیاد برومند،  ۲۸مهر ۱۴۰۰)

آقای قادری پیش از قتل بارها تهدید شده بود. به گفته اعضای خانواده، او طی سال‌های پیش از مرگش به طرق مختلف از جمله از طریق تماس تلفنی مورد تهدید قرار گرفته بود اما در ماه  و سال‌های منتهی به قتل و از زمان هدایت نیروهای «هلگورد» این تهدیدها بیشتر شده بود. منشا تماس‌ها برای خانواده مشخص نیست اما آقای قادری به بستگان خود گفته بود که می‌داند «این تماس‌ها که در آنها او به زبان فارسی تهدید شده» از کجا سرچشمه می‌گیرند. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰)

پیکر آقای قادری با حضور اعضای خانواده، کادرها، پیشمرگان و اعضای حزب دمکرات در آرامگاە شهیدان این حزب در شهرستان کویه بە خاک سپردە شد. (کردستان و کرد، وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۷ اسفند ۱۳۹۶)

مراسم ختم و خاکسپاری آقای قادری در مقر حزب دمکرات کردستان در نزدیکی شهر کویه سنجق برگزار شد. دیگر اعضای خانواده او در ایران اجازه برگزاری رسمی مراسم ختم دریافت نکردند اما این مراسم به صورت غیر رسمی برگزار و شماری از مردم برای تسلیت به منزل خانوادگی آقای قادری در پیرانشهر مراجعه کردند. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰)

 واکنش حزب

 حزب دمکرات کردستان، در پی قتل آقای قادری با صدور بیانیه‌ای با یادآوری قتال‌های فراقضایی مخالفان کرد در اقلیم کردستان، اعلام کرد که «فرد ترور شده خصومت شخصی با کسی نداشته و ما معتقدیم که مسئولیت این ترور بر عهده جمهوری اسلامی [ایران] است.»

این حزب در بیانیه خود اعلام کرد که از حکومت اقلیم، مردم و نیروهای سیاسی کردستان عراق و نیز کردهای ایرانی مقیم اقلیم کردستان انتظار دارد کە «مراقب توطئەهای تروریستی جمهوری‌اسلامی ایران باشند.» بر اساس این بیانیه «نهادهای امنیتی و ذیربط اقلیم کردستان و کمیتە امنیت حزب دمکرات کردستان در جریان یک همکاری تنگاتنگ و فشردە، تحقیقات پیرامون سرنخ‌های اولیه‌ رویداد مزبور را آغاز کردند. پیگیری و تحقیق از چند تن از مظنونان این ترور، منجر بە شناسایی و بازداشت متهمان اصلی بەشهادت ‌رساندن قادر قادری شد. (کردستان و کرد، وب سایت حزب دمکرات کردستان، ٢٨ اسفند ١٣٩۶)

حزب دمکرات کردستان روز دوشنبە ٢٨ اسفند ١٣٩٧ در بیانیەای اعلام کرد که با همکاری دستگاه‌های امنیتی اقلیم کردستان عاملان ترور آقای قادری را شناسایی و دستگیر کرد.

این حزب  بلافاصله بعد از قتل آقای قادری علیه جمهوری اسلامی ایران در مجامع قضایی اقلیم کردستان عراق اقامه دعوی کرد. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۸مهر ۱۴۰۰)

منصور مروتی، عضو رهبری حزب دمکرات کردستان در واکنش به حکم دادگاه جنایی اربیل کردستان عراق طی یک نشست مطبوعاتی گفت: «از نگاه حزب دمکرات کردستان این [قتل آقای قادری] ترور است این یک قتل عادی نیست. به همین دلیل توقع ما از دادگاه جنایی این است که عاملان اصلی این جنایت- یعنی جمهوری اسلامی که متاسفانه سابقه طولانی در ترور شخصیت‌های کرد در این قسمت کردستان [کردستان عراق] داشته- را محکوم کند.» (شبکه اجتماعی فیسبوک، صفحه Esta، ۱۱ مرداد ۱۴۰۰)

این حزب در واکنش دیگری به صدور حکم دادگاه جنایی اربیل ابراز امیدواری کرد که این حکم در بررسی مجدد ترور دیگر فعالان سیاسی از سوی جمهوری اسلامی ایران در اقلیم کردستان به یک نقطه عطف تبدیل شود. (کوردستان و کورد، بخش کردی وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۴ مرداد ۱۴۰۰)

 آسو حسن‌زاده، سخنگوی حزب دمکرات کردستان در همین رابطه گفت: «جمهوری اسلامی در عراق نفوذ زیادی دارد. در سال‌های ۹۰ میلادی که احزاب کرد درگیر تفرقه و جنگ داخلی بودند، سلول‌های تروریستی و امنیتی درست کرده بود. جمهوری اسلامی به خصوص پس از رفراندوم که وضعیت اقلیم بدتر شده، زمینه‌ بهتری یافته تا تهدیدهایش علیه حزب ما را عملی کند.» تنها پنج روز پیش از ترور قادر قادری، خودروی یکی از فرماندهان حزب دمکرات کردستان ایران (حدکا) در اثر بمب‌گذاری منفجر شده بود.  (دویچه وله فارسی، ۱۷ اسفند ۱۳۹۶)

آقای حسن‌زاده، در پاسخ به احتمال اختلافات درون‌گروهی که از سوی برخی رسانه‌های نزدیک به حکومت (آکام نیوز، ۸ آبان ۱۳۹۷) منتشر شد گفت: «به هیچ وجه چنین نیست. درست است که احزاب کرد ایرانی آنچنان که باید متحد نیستند اما الان فصل خوبی از همکاری و اتحاد را شروع کرده‌ایم. مرکز همکاری و هماهنگی احزاب کرد ایرانی را تشکیل داده‌ایم و همسویی بین احزاب کرد ایران در کردستان عراق خیلی خوب است.» (دویچه وله فارسی، ۱۷ اسفند ۱۳۹۷) 

 واکنش اقلیم کردستان عراق

در پی قتل آقای قادری نهادهای امنیتی حکومت اقلیم کردستان تحقیقاتی را آغاز کردند که نهایتا منجر به بازداشت ۵ متهم اصلی شد. ۴ نفر از متهمان شهروند کردستان عراق و ۱ نفر هم یک شهروند کرد ایرانی است.

این ۵ نفر در دادگاه جنایی اربیل محاکمه شدند. بنا بر رای دادگاه جنایی اربیل، «عثمان فقیهملکی  (معروف به ملا مصطفی هیزوپ)»، «سلام محمود قادر» و «سلیمان ابراهیم سلیمان» متهمین ردیف اول به جرم دست داشتن مستقیم در قتل آقای قادری، عضو ارشد حزب دمکرات به اعدام محکوم شدند. حکم این ۳ نفر طبق  ماده ۴۰۶ تبصره‌های الف و جیم صادر شد. (کردستان و کورد، وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۱ مرداد ۱۴۰۰)

دو تن دیگر با نام‌های «بارزان برهان اسماعیل» و یک زن با مشخصات «عایشه محمد حسن» هرکدام به ۵سال و جریمه نقدی محکوم شدەاند. این دو بر اساس ماده ۲۴۷ از قانون مجازات عراقی محکوم شدند. (کردستان و کورد، وبسایت حزب دمکرات کردستان، ۱۱ مرداد ۱۴۰۰)

آقای ایاد کاکایی یکی از ۳ عضو تیم وکلای پرونده آقای قادری پس از صدور حکم دادگاه در یک نشست مطبوعاتی اعلام کرد متهمان این پرونده اعتراف کرده‌اند که یک نیروی خارجی در قتل آقای قادری دست داشته و آنها مامور بوده‌اند که در ازای مقادیری پول و با علم به سیاسی بودن آقای قادری او را به قتل برسانند. (شبکه اجتماعی فیسبوک، صفحه Esta، روز۱۱ مرداد ۱۴۰۰) با این حال متهمان این پرونده آنطور که سهراب رحمتی، یکی از دیگر وکلا می‌گوید پرونده تحت قوانین عمومی مجازات عراقی و با عنوان «قتل عمد» بررسی شده است. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۸مهر ۱۴۰۰)

وکلای پرونده آقای قادری به این حکم اعتراض کرده و خواهان بررسی مجدد آن در دادگاه تجدید نظر شده‌اند. آنها خواهان تغییر ماده ۴۰۶ به  ماده ۲ تبصره ۷ از قانون ترور سال ۲۰۰۶ حکومت اقلیم کردستان شده‌اند. به گفته آنها بررسی پرونده قتل آقای قادری تحت این قانون امکان مطرح شدن «دست خارجی» را ممکن می‌کند. آقای رحمتی در مورد حکم اعدام  ۳ متهم اصلی گفت: «حتی اگر تحت عنوان قانون ترور محاکمه شوند حکم آنها باز هم ممکن است اعدام باشد اما مضمون اتهام و حکم تغییر می‌کند. مشخص است که وقتی متهمی بر اساس بند ۲ قانون ترور مجازات شود او به عنوان یک فرد وحشت‌پراکن معرفی می‌شود و این فرد دارای امتیازات فردی نیست که طبق ماده ۴۰۶ محکوم شده است. برای مثال در مجازات طبق ترور عفو به هیچ عنوان شامل محکوم نمی‌شود.» (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۸مهر ۱۴۰۰)

در جریان مراسم خاکسپاری شماری از مقامات و مسئولان اقلیم کردستان و احزاب ایرانی کرد اپوزیسیون به خانواده آقای قادری تسلیت گفتند. قباد طالبانی معاون نخست‌وزیر حکومت اقلیم کردستان در پیامی «ضمن تسلیت بە خانوادە و همرزمان شهید قادر قادری و محکوم کردن این اقدام تروریستی تصریح کردند کە پلیس و مقامات مربوطە موظف بە تحقیق و پیگیری این اقدام تروریستی هستند.» (کردستان و کرد، وب سایت حزب دمکرات کردستان، ۱۷ اسفند ۱۳۹۶)

 واکنش مقامات جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی رسما واکنشی به اتهام دست داشتن در ترور آقای قادری نشان نداد. جمهوری اسلامی در موارد مشابه نیز یا سکوت کرده یا قتل مخالفان را به «اختلاف‌های درونی» گروه‌های مخالف نسبت داده است. در همین رابطه برخی از رسانه‌های نزدیک به حکومت ایران قتل آقای قادری را «تسویە حساب شخصی» خواندند. (آکام نیوز، ۸ آبان ۱۳۹۷)

واکنش خانواده

خانواده آقای قادری در نخستین واکنش به قتل او شکایتی به دادگاه جنایی اربیل بردند. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰)

آنها بعد از صدور حکم خواهان بررسی مجدد آن بر اساس «قانون ترور اقلیم کردستان عراق» در دادگاه تجدیدنظر شدند .(مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰)

خانواده جمهوری اسلامی را متهم اصلی قتل آقای قادری می‌دانند اما به دلیل شرایط خاص ایران تا این لحظه شکایتی در دادگاه‌های این کشور ارائه نداده‌اند. (مصاحبه با بنیاد برومند، ۲۶ آبان ۱۴۰۰)

-------------------------------

*«هلگورد»، که یک واژه کردی است نام یکی از نیروهای نظامی حزب دمکرات است که در سال‌های گذشته در اردوگاهی بسیار دورتر از مقر اصلی حزب، در مرز ایران و کردستان عراق مستقر بوده‌اند.
*** اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: زبان و خط رسمی و مشترك مردم ايران فارسی است‌. اسناد و مكاتبات و متون رسمی و كتب درسی بايد با اين زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات ورسانه‌های گروهی و تدريس ادبيات آنها در مدارس‌، در كنار زبان ‌فارسی آزاد است‌.
**** اصل ۱۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوی برخور دارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اين‌ها سبب امتياز نخواهد بود.

 

تصحیح و یا تکمیل کنید