بنیاد عبدالرحمن برومند

برای حقوق بشر در ایران

https://www.iranrights.org
امید، یادبودی در دفاع از حقوق بشر در ایران
یک سرگذشت

خلیل بلوریان مهابادی

درباره

سن: ۲۷
ملیت: ايران
مذهب: بدون باور مذهبی
وضعیت تأهل: نامعلوم

مورد

تاریخ کشته‌شدن: ۸ آذر ۱۳۶۰
محل: زندان اوين، تهران، استان تهران، ايران
نحوه کشته‌شدن: تيرباران
اتهامات: شرکت در تظاهرات مسلحانه

ملاحظات

او دانشجوی درخشان با استعداد به خصوص در ریاضی و علوم» یاد می‌کند که خوب شطرنج بازی می‌کرد

اطلاعات درباره آقای خلیل بلوریان مهابادی را یکی از آشنایان خانوادگی او به بنیاد برومند ارسال کرده است. خبر اعدام او در اطلاعیه روابط عمومی دادستانی انقلاب اسلامی مرکز اعلام و در روزنامه کیهان مورخ ١٠ آذر ١٣٦٠ درج شده است. همچنین خبر اعدام وی در ضمیمه شماره ۲٦۱ نشریه مجاهد، چاپ سازمان مجاهدین خلق ایران، به تاریخ ۱٥ شهریور ۱۳٦٤ به چاپ رسید. این ضمیمه شامل فهرست ۱۲٠۲۸ نفر است که اکثراً وابسته به گروه‌های سیاسی مخالف رژیم بوده‌اند. این اشخاص از تاریخ ۳٠ خرداد ۱۳٦٠ تا زمان چاپ نشریه مجاهد اعدام شده و یا در درگیری با قوای انتظامی جمهوری اسلامی کشته شده‌اند. به علاوه در کتاب «شهیدان ما در راه آزادى» از انتشارات راه كارگر نیز به وی اشاره کرده است.

آقای بلوریان مهابادی، فرزند اسماعیل و افسر، در سال ١٣٣٣ در مهاباد (استان آذربایجان غربی) متولد شد. او در همان شهر تحصیل کرد تا اینکه در سال ١٣٥٠ وارد دانشگاه صنعتی آریامهر تهران (دانشگاه شریف فعلی) شد و در کنار دیگر دانشجویان مارکسیست، فعالیت سیاسی خود را علیه رژیم شاه آغاز کرد. او در سال ١٣٥٤ از رشته مهندسی مکانیک فارغ التحصیل شد و همان سال به علت فعالیتها و عقاید سیاسیش بازداشت گردید. طبق اطلاعات موجود، در زندان وی تحت شکنجه بود. او تا شهریور ١٣٥٧ در حبس به سر می‌برد. پس از آن، از بورسیه ادامه تحصیل در آمریکا چشم پوشید تا به معترضان رژیم سلطنتی بپیوندد.

پس از انقلاب ٥٧، آقای بلوریان مهابادی با تنی چند از دوستانش به همکاری با سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران- کومله پرداخت ولی به زودی از آن سازمان جدا شد. طبق اطلاعات موجود، وی به مشی چریکی به عنوان تنها راه مخالفت با جمهوری اسلامی عقیده نداشت. قبل از هر تصمیم یا اقدامی، او شناخت بهتر از جامعه و توسعه معلومات را لازم می‌دانست. بنا بر این اطلاعات، وی هوادار همه سازمانها و احزاب چپ بود. کمونیستی بود که برای ایدئولوژی و ثمرات آن برای جامعه اهمیت بیشتری قائل می‌شد تا اختلافات سازمانی. در پاییز ٥٩ به سازمان رزمندگان گروید و پس از آن در سازمان سهند در تهران مشغول فعالیت شد. در تیر ماه ١٣٦٠ او در خانه یکی از بستگان در منطقه ونک زندگی می‌کرد. آخرین بار یکی از دوستانش او را در مرداد ٦٠ در خیابان رسالت دید. او نام «حمید بلوری» را برای خود برگزیده بود و یک شناسنامه جعلی داشت. در روزنامه کیهان با همین نام به او اشاره شده است. بعد از آن، نزدیکان هیچ اطلاعی از او نداشتند.

فرستنده اطلاعات از او به عنوان یک «دانشجوی درخشان با استعداد به خصوص در ریاضی و علوم» یاد می‌کند که خوب شطرنج بازی می‌کرد.

سازمان سهند یا «اتحاد مبارزان کمونیست» پس از انقلاب اسلامی بهمن ١٣٥٧ تاسیس گردید و ابتدا بیشتر به فعالیت تئوریک می‌پرداخت. پس از طرح برنامه «حزب کمونیست ایران» توسط سهند در سال ۱٣٦۱، این سازمان در تابستان ١٣٦٢ با سازمان کومله و با باقیماندگان دیگر سازمانهای کمونیستی، از جمله پیکار، رزمندگان و تعدادی فدائیان خلق، حزب کمونیست ایران تاسیس کرد. رکن اصلی حزب مذکور، سازمان کومله در کردستان است و ارگان آن ماهنامه «کمونیست» است.

دستگیری و بازداشت

اطلاع دقیقی در مورد جزئیات دستگیری و بازداشت این متهم در دست نیست. فرستنده اطلاعات بر این باور است که آقای بلوریان مهابادی را در مهر ماه سال ١٣٦٠ دستگیر کرده‌اند.

دادگاه

اطلاعی درباره جلسه یا جلسات دادگاه در دست نیست، جز اینکه بر اساس گزارش کیهان وی در دادگاه انقلاب اسلامی مرکز محاکمه شده بود.

اتهامات

در اطلاعیه روابط عمومی دادستانی انقلاب اسلامی مرکز، اتهام آقای بلوریان مهابادی «شرکت در تظاهرات مسلحانه» ذکر شده است.

در شرایطی که حداقل تضمینهای دادرسی رعایت نمی‌شود و متهمین از یک محاکمه منصفانه محرومند، صحت جرایمی که به آنها نسبت داده می‌شود مسلم و قطعی نیست.

مدارک و شواهد

در گزارش این اعدام نشانی از مدارک ارائه شده علیه متهم نیست.

دفاعیات

از دفاعیات متهم اطلاعی در دست نیست.

حکم

بر اساس اطلاعیه روابط عمومی دادستانی انقلاب اسلامی مرکز، آقای بلوریان مهابادی و ٢٩ تن دیگر به عنوان «محاربین، مفسدین و باغیان بر حکومت جمهوری اسلامی ایران... در دادگاه‌های انقلاب اسلامی مرکز طبق حکم شرعی به اعدام محکوم» شدند. آنان روز ٨ آذر ١٣٦٠ در زندان اوین تیرباران گردیدند. در زمان اعدام، خلیل ٢٧ داشت.

پس از مطلع شدن از اعدام وی از طریق تلویزیون، خانواده او به زندان اوین مراجعه کردند ولی به علت شناسنامه جعلی که آقای بلوریان مهابادی از آن استفاده کرده بود، اعضای خانواده موفق به پس گرفت پیکر او نشدند. سالها بعد، یکی از زندانیان سابق که خلیل را در زندان دیده بود، به خانواده خبر داد که او در زندان نام واقعی خود را به چندی از زندانیان اعلام کرده بود. خانواده از محل مزار او بیخبر است.

تصحیح و یا تکمیل کنید